Το Λάβαρο του Μωάμεθ

 Η ιστορία μας πληροφορεί ότι το λάβαρο του Μωάμεθ εκλάπη από τους Τούρκους δύο φορές στη μάχη.
Μία κατά τη διάρκεια του Μουράτ Δ’, το οποίο, όταν έπεσε στα χέρια των Γερμανών και των Ούγγρων, ο στρατός του Μωάμεθ πανικοβλήθηκε άμεσα, και τη στιγμή ακριβώς που θα εγκατέλειπε το πεδίο με υποχώρηση, ο διοικητής του Σπαχήδων, (του ιππικού) έκοψε την ουρά ενός υποζυγίου, (εφεδρικού αλόγου), και υψώνοντάς τη στα χέρια του, φώναξε: “Αυτό είναι το λάβαρο του Μωάμεθ, ακολουθήστε με στη νίκη!” και από το σφρίγος και τη μανία της επέλασης, οι Τούρκοι νίκησαν, αν και το λάβαρο δεν μπορούσε να ξαναβρεθεί. Από τότε, χρίζονταν από την Πύλη βαθμοί Πασάδων δύο ή τριών ουρών ως ανάμνηση αυτού του πολύ μοναδικού συμβάντος· και οι ουρές των αλόγων μεταφέρονταν από αξιωματικούς κατώτερου βαθμού στο πεδίο της μάχης, δίπλα στους στρατηγούς που έφταναν σε αυτά τα αξιώματα στρατιωτικού μεγαλείου και διάκρισης.
Η άλλη φορά που τους πήραν το λάβαρο, ήταν κατά τη βασιλεία του Ροδόλφου, αυτοκράτορα της Γερμανίας, σε μια τρομερή μάχη, στην οποία τελικά οι Τούρκοι ηττήθηκαν. Ο Λόρδος Arundel, του Wardour, εθελοντής στο γερμανικό στρατό, σπάζοντας τις γραμμές, και αφού έριξε κάτω με τη σπάθα του έξι Τούρκους, άρπαξε το μεγάλο λάβαρο του προφήτη τους από τα χέρια του έβδομου και το έφερε στον Στρατηγό που διοικούσε. Τραυματίστηκε άσχημα στην ριψοκίνδυνη αυτή απόπειρα, αλλά ευτυχώς όχι θανατηφόρα. Η αφεντιά του εισέπραξε τις πιο διακεκριμένες τιμές από τον αυτοκράτορα, και στη συνέχεια ορίστηκε να παρουσιάσει ο ίδιος το λάβαρο στον τότε Πάπα, το οποίο και φυλάχτηκε στο Βατικανό, όπου παραμένει ακόμα. Οι Τούρκοι, ωστόσο, δια μέσω των Μουφτήδων και των Ιερέων τους, έμειναν να πιστεύουν ότι ο Μωάμεθ, αγανακτισμένος το άρπαξε με τη βία από τους άπιστους και το τοποθέτησε στην πρότερη ιερή του θήκη στο Σαράι. Από τότε και μετά ο απλός λαός πιστεύει ότι το λάβαρο αυτό είναι το ίδιο με εκείνο που είχε παρουσιαστεί μπροστά στον Μωάμεθ στη Μέκκα και στη Μεδίνα.