Βάσει του ισχύοντος οικονομικού μοντέλου, η Κίνα και η Ινδία έχουν πρόβλημα υπο-πληθυσμιακό!! Σουρεάλ η τέχνη της οικονομίας!!
-πρότυπη μετάφραση- Ένα χαρακτηριστικό άρθρο, που γράφτηκε το 2006, -στο οποίο φαίνεται καθαρά η οπτική γωνία της δύσης με κέντρο την οικονομία- και που οδηγεί, αφού αναφέρει τους λόγους για τους οποίους η Κίνα και η Ινδία σύντομα θα έχουν πρόβλημα υπο-πληθυσμιακό (underpopulation) όπως και πρόβλημα δημογραφικό! Η Κίνα του 1,4 δις και η Ινδία του 1,2 δις, από τα 7 δις του παγκόσμιου πληθυσμού!
Είναι “το πλέον” χαρακτηριστικό δείγμα του τρόπου που έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί η “Τέχνη” της οικονομίας, με βάση την καταναλωτική δυνατότητα.. και παίρνει μπάλα την ανθρωπότητα.
Σε παλαιότερα άρθρα έχει καταδειχθεί ο απανθρωπισμός, η ευτέλεια και ο παραλογισμός της δυτικής επέλασης, η οποία επιφέρει το ξερίζωμα των βασικών κοινωνικών θεσμών και αξιών του ανθρώπου και στη θέση τους έχει τοποθετήσει τους οικονομικούς όρους που καθορίζουν την διακύμανση των δεικτών της οικονομίας. Να γίνει πιο σαφές ότι αυτό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα και η δυσκολία κατανόησης έγκειται στο ότι είναι τόσο παράλογο και τόσο ξένο ως προς την ουσία της ανθρώπινης φύσης –και πρέπει να παραμείνει ξένο-.
Δύο πράγματα πρέπει να θυμάται ο αναγνώστης. Το ένα στοχεύει προς τα έσω του, και το άλλο προς τα έξω.
Η επιτυχία της όποιας σύγχρονης παραπλάνησης κρύβεται στην επιτυχία της μεταβολής της σημασίας και της έννοιας των λέξεων των προτάσεων. Προηγείται η σύγχυση. Μετά ακολουθεί η μεταφόρτωση νέων εννοιών. (Αλλαγή Παραδείγματος)
Για να δούμε λοιπόν γιατί η Κίνα και η Ινδία έχουν πρόβλημα υπο-πληθυσμού (underpopulation) όπως και πρόβλημα δημογραφικό! (θα μάθεις πολλά για την Κίνα και Ινδία)
————–
Του Ian Bremmer Μάρτιος 7, 2006
Η τεράστια προσφορά της Κίνας για φθηνό εργατικό δυναμικό και η στρατιά των ικανών μηχανικών της Ινδίας έχουν προσελκύσει τεράστιες εισροές ξένων επενδύσεων στις χώρες τους τα τελευταία αρκετά χρόνια. Οι αναλυτές το έχουν αποκαλέσει το αποτέλεσμα του «ασιατικού θαύματος». Αλλά πέρα από τις υποθέσεις μας για το μέλλον της οικονομικής ανάπτυξης στις δύο αυτές χώρες βρίσκονται σημαντικά ερωτήματα για το πόσο καιρό οι τάσεις αυτές μπορούν να παραμείνουν τόσο θαυματουργές.
Μεταξύ του 1978 και το τέλος του 2004, στη Κίνα δέχθηκε εισροές 563,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων από άμεσες ξένες επενδύσεις, 10 φορές πάνω από το σύνολο που συγκέντρωσε η Ιαπωνία μεταξύ 1945 και 2000. Η Ινδία, εν τω μεταξύ, σήμερα συγκεντρώνει σχεδόν τα δύο τρίτα του συνόλου των εργασιών της τεχνολογίας των πληροφοριών προερχόμενες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και τα προκύπτοντα έσοδα αναμένεται να τετραπλασιαστούν σχεδόν κατά τη διάρκεια των επόμενων πέντε ετών, σε περίπου 60 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα πλεονεκτήματα της επένδυσης στην Κίνα είναι γνωστά. Λιγότερο καλά κατανοητό είναι μια διαφαινόμενη δημογραφική πρόκληση που θα μπορούσε να υπονομεύσει την ικανότητα της Κίνας να πλουτίσει, πριν ο πληθυσμός της γεράσει. Στις αναδυόμενες αγορές οι επενδυτές που αναζητούν μια εναλλακτική λύση θα πρέπει να σημειώσουν ότι η Ινδία αντιμετωπίζει τη δική της δημογραφική πρόκληση.
Πρόσφατες αναφορές από ερευνητές της Deutsche Bank και της Goldman Sachs δείχνουν ότι το εργατικό δυναμικό της Κίνας μπορεί να αρχίσει να συρρικνώνεται πιο γρήγορα από ότι νομίζαμε. Σύμφωνα με την ανάλυση της Deutsche Bank, το ποσοστό των σε ηλικία εργασίας Κινέζων του πληθυσμού (άτομα ηλικίας 15 έως 64) θα κορυφωθεί περίπου το 2010 στο 72,2 τοις εκατό. Μέσα στα επόμενα 40 χρόνια, ο αριθμός αυτός θα μειωθεί σταθερά μόλις στο 60,7 τοις εκατό, σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ. Η απότομη πτώση οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στην πολιτική του “ενός παιδιού” της Κίνας, που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1979. Επίσης, πολλοί Κινέζοι συνταξιοδοτούνται πριν τα 64. Η τρέχουσα ηλικία συνταξιοδότησης της Κίνας είναι στα 50 για τις περισσότερες γυναίκες και 60 για τους περισσότερους άνδρες.
Υπάρχουν δύο λόγοι που αυτή η μετατόπιση θα επιβαρύνει ιδιαίτερα τις οικονομικές επιδόσεις της Κίνας.
Πρώτον, η εκρηκτική οικονομική ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία χρόνια οφείλεται κυρίως στην αφθονία του φθηνού εργατικού δυναμικού. Όταν ο ενεργός πληθυσμός αρχίσει να μειώνεται, πέντε χρόνια από τώρα, οι παράγοντες που καθιστούν την Κίνα ελκυστική στους διεθνείς επενδυτές μπορεί να αρχίσουν να μειώνονται επίσης.
Δεύτερον, μέχρι το 2050, κάθε 10 Κινέζοι εργάτες θα υποστηρίζουν επτά Κινέζους που είναι πολύ μικροί ή πολύ γέροι για να εργαστούν, σύμφωνα με την Goldman Sachs. Ακόμη η πρόβλεψη αυτή βασίζεται στην αισιόδοξη παραδοχή ότι η κεντρική κυβέρνηση θα πείσει σύντομα στους πολίτες της να εργάζονται μέχρι τα 64. Η μελέτη της Deutsche Bank περιλαμβάνει μια προειδοποίηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που λέει ότι η μετάβαση από το σημερινό συνταξιοδοτικό σύστημα σε ένα μεγαλύτερης βιωσιμότητας θα μπορούσε να κοστίσει στην αναπτυσσόμενη Κίνα 100 δισ. δολάρια, χωρίς να συνυπολογίζεται η οικονομική επιβάρυνση των τοπικών κυβερνήσεων.
Ο πληθυσμός στην Ιαπωνία και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες γηράσκει, αλλά αυτά τα κράτη είναι ήδη πλούσια. Οι οικονομικές τάσεις στην Κίνα, όπου το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα αυτών των ανεπτυγμένων κρατών, θα είναι πολύ πιο δύσκολο να ελεγχθεί. Έπειτα, υπάρχουν οι δαπάνες υγειονομικής περίθαλψης. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τι θα κοστίσει στη Κίνα για τη φροντίδα των 265.000.000 πολιτών που θα είναι ηλικίας άνω των 65 ετών μέχρι το 2020. Το χειρότερο της κρίσης είναι πολλά χρόνια μακριά. Αλλά οι νέες εκθέσεις δείχνουν ότι η συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού της Κίνας θα ξεκινήσει μέχρι το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας.
Επιπλέον, καθώς η οικονομία της Κίνας έχει αυξηθεί, το ίδιο έχει κάνει και το επίπεδο των κοινωνικών αναταραχών στο εσωτερικό της χώρας. Ο αριθμός των διαδηλώσεων, που η κινεζική κυβέρνηση αποκαλεί “περιστατικά μαζικής ομάδας”, έχουν αυξηθεί κατά περίπου 10% το χρόνο για περισσότερο από μια δεκαετία. Το 2004, ο αριθμός αυτός έφτασε τις 74.000 και συμμετείχαν περίπου 3,7 εκατ. άτομα, σύμφωνα με το κινεζικό Υπουργείο ασφάλειας. Αυτό σημαίνει πάνω από 200 διαδηλώσεις την ημέρα σε ολόκληρη τη χώρα, με τη συμμετοχή κατά μέσο όρο 50 ατόμων.
Το αυξανόμενο δημογραφικό πρόβλημα της Κίνας μπορεί να πείσει κάποιους ξένους επενδυτές -που ήδη είναι δύσπιστοι όσον αφορά την αδιαφάνεια, το αυταρχικό πολιτικό σύστημα και τις όλο και πιο καλά συντονισμένες και βίαιες διαμαρτυρίες, για την περαιτέρω διαφοροποίηση των χαρτοφυλακίων τους, μακριά από τους κινδύνους της Κίνας.
Ίσως κάποιες από τις επενδύσεις αυτές θα πάνε προς την Ινδία, το αναδυόμενο οικονομικό αστέρι που είναι σήμερα στη σκιά της Κίνας. Η δημοκρατία της Ινδίας, η σχετική της διαφάνεια, και η δέσμευσή της για οικονομική απελευθέρωση προσφέρει τεράστια πλεονεκτήματα για τους επενδυτές που ανησυχούν από την μακρόπνοη ικανότητα του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος να περιέχει σταθερά αυξανόμενες κοινωνικές αναταραχές. Το εργατικό δυναμικό της Ινδίας θα συνεχίσει να αυξάνει για τις επόμενες αρκετές δεκαετίες και πιθανόν θα ξεπεράσουν την Κίνα έως το 2040. Έτσι, υπάρχει λόγος να πιστεύει κανείς ότι η Ινδία είναι το ασφαλέστερο μακροπρόθεσμο στοίχημα των επενδύσεων.
Αλλά η Ινδία έχει ένα δικό της δημογραφικό πρόβλημα. Αν το συγκριτικό πλεονέκτημα της Κίνας όσον αφορά την προσέλκυση ξένων επενδύσεων βρίσκεται στην τεράστια προσφορά της ανειδίκευτης εργασίας, η Ινδία έχει επωφεληθεί από σημαντική ομάδα ειδικευμένων εργαζομένων, πολλοί από αυτούς αγγλόφωνοι, οι οποίοι όλο και περισσότερο καταλαμβάνουν τις θέσεις εργασίας σε υψηλή τεχνολογία και υπηρεσίες τομέα.
Αλλά αυτή η ομάδα κινδυνεύει να την φτάσει το φυσικό ανώτατο όριο της. Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο από την McKinsey & Co και την ινδική εμπορική ένωση μηχανικής πληροφορικής Nasscom, αν η ροή των υπηρεσιών θέσεων απασχόλησης στον τομέα συνεχίζει να αναπτύσσεται με τους σημερινούς ρυθμούς, και αν η Ινδία αποτύχει να θεσπίσει ουσιαστική μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, η χώρα θα αντιμετωπίσει έλλειμμα 350.000 υπαλλήλων της επιχειρηματικής τάξης και 150.000 μηχανικών πληροφορικής μέχρι τα τέλη του 2010. Καθώς η έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων αυξάνει, η επέκταση του τομέα των υπηρεσιών της Ινδίας θα μπορούσε να αλλάξει προς τα πίσω, με τεράστιο κόστος για την ευάλωτη, οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Οι Παγκόσμιας κλάσης μηχανικοί πληροφορικής της Ινδίας και οι σχολές μηχανικών δεν είναι το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, στη Ινδία αποφοιτούν ήδη πέντε φορές περισσότεροι μηχανικοί κάθε χρόνο από ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πραγματικό πρόβλημα έγκειται στα πανεπιστήμια της Ινδίας και στο θλιβερά άνισο επίπεδο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η έκθεση της McKinsey-Nasscom δείχνει ότι μόνο το 25 τοις εκατό των αποφοίτων πανεπιστημίου της Ινδίας έχουν τις βασικές δεξιότητες, -συμπεριλαμβανομένου του ελάχιστου επιπέδου που απαιτείται να ομιλούν αγγλικά- για εργασία στους τομείς που έχουν τροφοδοτήσει την πρόσφατη ανάπτυξη της Ινδίας. Το ποσοστό των Ινδών που εγκαταλείπουν το σχολείο από την ηλικία των 10 ετών είναι 40 τοις εκατό. Όχι συμπτωματικά, το 40% των Ινδών πολιτών είναι αναλφάβητοι.
Το πιο σημαντικό εμπόδιο στις ινδικές προσπάθειες στη μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος είναι ότι οι τοπικές κυβερνήσεις ελέγχουν πολιτικά την εκπαίδευση. Ως αποτέλεσμα, η ανάπτυξη μιας συνεπούς λύσης για την έλλειψη εξειδικευμένου διδακτικού προσωπικού, η ανεπάρκεια των εκπαιδευτικών υποδομών, και η αδυναμία του υπάρχοντος συστήματος να παράγει ειδικευμένους εργαζόμενους και η ταχύτατα μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της οικονομίας θα είναι τόσο πολύ δύσκολη όσο και χρονοβόρα.
Είναι πολύ μικρή η πιθανότητα τόσο για τη Κίνα όσο και για τη Ινδία να μπορέσουν να λύσουν γρήγορα αυτά τα προβλήματα. Θα περάσουν δεκαετίες πριν η Κίνα μπορέσει να επανόρθωση το δημογραφικό έλλειμμα της, ιδίως εάν λάβουμε υπόψη τη βαθειά απροθυμία της κεντρικής κυβέρνησης να μειώσει τους περιορισμούς μετανάστευσης. Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, το εκπαιδευτικό σύστημα της Ινδίας μπορεί να βελτιωθεί, αλλά η διασπασμένη πολιτική της χώρας, εξασφαλίζει ότι το επίπεδο του πολιτικού συντονισμού μεταξύ των κεντρικών και των περιφερειακών κυβερνήσεων που απαιτείται για ευρύτερες μεταρρυθμίσεις είναι απίθανο να αναπτυχθεί οποτεδήποτε σύντομα.
Για τα επόμενα αρκετά χρόνια, η Κίνα και η Ινδία θα συνεχίσουν να επωφελούνται από τις μεγάλες εισροές ξένων επενδύσεων, αλλά οι επενδυτές σε αυτά τα κράτη θα κάνουν καλά να θυμούνται ότι η προηγούμενη απόδοση δεν αποτελεί εγγύηση για μελλοντικά αποτελέσματα.
Σχετικά : Το δημογραφικό ζήτημα -SOS
+ - 