Η Ευρώπη με μια άλλη ματιά!

[…]Οι αρχετυπικοί άνθρωποι της Διασποράς είναι οι Αρμένιοι, Έλληνες και οι Εβραίοι. Αυτοί οι τρεις άνθρωποι μοιράζονται πολλά κοινά συμπεριλαμβανομένων της αρχαίας παράδοσης κειμένων, μια πίστη στην εθνική εκλογή και επιλογή, μια χρυσή εποχή σοφών, αγίων, και βασιλιάδων, της λαχτάρας να επιστρέψουν σε μια προγονική πατρίδα και πόλη, μια παράδοση υπεροχής στο εμπόριο, την εκπαίδευση και την συνύπαρξη – με άλλους πολιτισμούς.

Τα “ξαδέλφια” μας οι Ευρωπαίοι

Η πρόσφατη ιστορία της Ε.Ε. 1946 – 1960
Η σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης «είχε σκοπό» να θέσει τέλος στους συχνούς και αιματηρούς πολέμους μεταξύ γειτόνων, και κορυφώθηκε με το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1950, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) -των “Αυθεντικών Ηγεμόνων”- αρχίζει να ενώνει τις ευρωπαϊκές χώρες οικονομικά και πολιτικά, προκειμένου να εξασφαλισθεί μια διαρκής ειρήνη. Το 1957, από τη Συνθήκη της Ρώμης δημιουργείται η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ), ή «Κοινή Αγορά».
Είναι ιδιαίτερης σημασίας όμως, να δούμε γιατί προέκυπτε αυτός ο ατέρμονος αλληλοσπαραγμός στην Ευρώπη ειδικά μάλιστα όταν όλους σχεδόν τους εμπλεκόμενους τους συνέδεαν τόσα πολλά κοινά.
Κύρια αιτία των πολέμων ήταν ο ανταγωνισμός των κεντρικών και βόρειων ευρωπαϊκών χωρών, οι αποικίες και οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι των αποικιών ανά τον κόσμο.

Η ιστορία ξεκινάει από τη σχέση και την αλληλεπίδραση μεταξύ των Γερμανικών κυρίως φυλών της κεντρικής Ευρώπης και της κυρίαρχης καθολικής θρησκείας. Το Βατικανό τους χρησιμοποίησε στις σταυροφορίες (εξωστρέφεια) για να παραπλανήσει και να εκτονώσει αλλού τα βασικά ένστικτα (λεηλασίες) των φυλών αυτών, διαφορετικά η ίδια θα ήταν στο στόχαστρο. Μετά τις σταυροφορίες τα ένστικτα αυτά στράφηκαν όντως κατά των καθολικών (εσωστρέφεια) για να καταλήξουν στην απόσχιση πολλών εκκλησιών, των διαμαρτυρομένων. Στη συνέχεια προέκυψαν οι ανακαλύψεις των νέων κόσμων και τα βασικά ένστικτα των λαών αυτών εκτονώνονταν στους ιθαγενείς. (εξωστρέφεια) Στον τεράστιο τότε ακόμα πλανήτη, τα αποικιοκρατικά έθνη αρχικά εποίκισαν όπου το καθένα είχε την ευχέρεια, αργότερα έρχονταν σε συμφωνίες μεταξύ των για να αποφύγουν συγκρούσεις συμφερόντων, (αποικίες άλλαζαν χέρια μετά από υπογραφή ειδικής συνθήκης) αργότερα όμως άρχισαν να σπάνε τις συμφωνίες, επιβουλεύοντας και υπονομεύοντας η μία μεριά την άλλη, (πάντα χρησιμοποιώντας τους ντόπιους, τάζοντας τους μελλοντική καλύτερη μοίρα) ώσπου τελικά, ουδείς εμπιστευόταν ουδένα και το μόνο που είχε μείνει “όρθιο” ήταν το συμφέρον του κάθε κράτους, του κάθε υποσυνόλου και η με κάθε τρόπο διατήρηση του κυριαρχικού του ρόλου.
Όλα αυτά εξελίσσονταν υπό την πίεση και τις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε περιόδου.
Βιομηχανική επανάσταση, αγγλική αυτοκρατορία, η αναδυόμενη υπερδύναμη στη βόρεια Αμερική, και η νευρικότητα λόγω διαφορετικότητας της εσωστρεφούς Ρωσικής δύναμης.

Από μια νέα έρευνα προέκυψε ότι, σε διαφορετικές περιόδους της ιστορίας οι Βρετανοί έχουν επιτεθεί περίπου στο 90% των χωρών του πλανήτη.

.

Στη θέση της Τουρκίας «η Γερμανική Μικρά Ασία” “Deutsch-Klein Asien”. Η Ελλάδα και τη Α. Θράκη, αλλά η Αυστρο-Ουγγαρία παίρνει τη Θεσσαλονίκη. Μαυροβούνιο και Αλβανία ένα κράτος και στη Ρωσία δίδεται μια ναυτική βάση στην Κρήτη (Σούδα).

Οι χάρτες αυτοί εμφανίστηκαν ως συμπλήρωμα στο έργο του Adolf Guyer-Zeller, 1897 Der Türkenherrschaft Ende, ή “το τέλος της Τουρκοκρατίας.” Ο Guyer-Zeller ήταν ένας Ελβετός μεγιστάνας στις οδικές-σιδηροδρομικές συγκοινωνίες ο οποίος έδειξε ζωηρό ενδιαφέρον για τη σύνδεση του γερμανικού ιμπεριαλισμού με σιδηροδρομικές διαδρομές.

Επειδή όμως η εξωστρέφεια δεν μπορεί να εκτείνεται στο άπειρο, μετά ακολούθησε η αναπόφευκτη περίοδος της αναγκαστικής εσωστρέφειας.

Η ιδέα της Ε.Ε., συμπίπτει χρονικά –αλλά όχι άσχετα– με την περίοδο των έντονων αντιδράσεων από τους καταπιεσμένους λαούς, κυρίως στις αποικίες, που ξεσηκώνονται κατά των Ευρωπαίων αποικιοκρατών.
Τη δεκαετία του ’50, πολλά αφρικανικά κράτη ενώνουν τις δυνάμεις τους μέσα από ομοσπονδίες και σηκώνουν το κεφάλι.
1947 – ιδρύεται το Πακιστάν και η Ινδία αποκτά την ανεξαρτησία της
1949 – η Ολλανδία αναγνωρίζει επίσημα την ανεξαρτησία της Ινδονησίας
1950 – οι Mau Mau, αντάρτες εθνικιστικού κινήματος στην Κένυα δίνουν όρκο να διώξουν τους λευκούς
1954 – το Βιετνάμ κερδίζει τα γαλλικά στρατεύματα
1957 – Ανεξαρτησία της Γκάνα (πρώτη ανεξάρτητη χώρα στην Αφρική)
1960 – Ανεξαρτησία των χωρών της Καραϊβικής
1960 – Ανεξαρτησία των αφρικανικών χωρών.

Συμπληρωματικά, την ίδια περίοδο που οι λαοί ανά το κόσμο ξεσηκώνονταν κατά της Ευρωπαϊκής κυριαρχίας και τα ευρωπαϊκά κράτη συσπειρωνόταν με ένωση, το κύμα των παγκόσμιων εξεγέρσεων έπιασε και στις ΗΠΑ.
Το “μποϊκοτάζ των λεωφορείων” αρχίζει στις 5 Δεκεμβρίου 1955 με την Rosa Parks να συλλαμβάνεται για την άρνηση της να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό στο λεωφορείο. Το μποϊκοτάζ διαρκεί 381 ημέρες και τελειώνει με την κατάργηση της διάκρισης στις 21 Δεκεμβρίου 1956. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ο νεώτερος, γίνεται εθνικός ήρωας.
Δεκαετίες πριν από το μποϊκοτάζ και τις καθιστικές διαμαρτυρίες της δεκαετίας του 1950, οι αφροαμερικανοί χρησιμοποιούσαν την εξουσία τους ως καταναλωτές για να επιτευχθεί η κοινωνική αλλαγή. “Μην αγοράζετε σε περίπτωση που δεν μπορείτε να εργαστείτε” εκστρατείες ξεπήδησαν στα Βόρεια αστικά κέντρα – κυρίως στις αφροαμερικάνικες κοινότητες, όπως το Harlem και τα Νότια του Σικάγου, διαμαρτυρόμενοι για μεροληπτικές πρακτικές στις προσλήψεις.

(Τώρα πέστε μου εσείς, ποιο είναι το κοινό ιστορικό παρελθόν και άρα η σχέση της Ελλάδας με όλα τα προηγούμενα; Ποια είναι η σχέση της Ελλάδας με την εσωστρεφή ή εξωστρεφή διαδικασία της κεντρικής Ευρώπης και ποια είναι η κοινή μας μοίρα!!!)

Το έμβλημά / γράφημα πάντως που κυριαρχεί στις μέρες μας στον προτεσταντικό κόσμο και τιτλοφορείται “Ο τροχός της δράσης“, δεν δείχνει να εκπολιτίστηκαν οι “συγγενείς μας”!

Αντιθέτως:
Οι αρχετυπικοί άνθρωποι της Διασποράς είναι οι Αρμένιοι, Έλληνες και οι Εβραίοι.
Αυτοί οι τρεις άνθρωποι μοιράζονται πολλά κοινά συμπεριλαμβανομένων της αρχαίας παράδοσης κειμένων, μια πίστη στην εθνική εκλογή και επιλογή, μια χρυσή εποχή σοφών, αγίων, και βασιλιάδων, της λαχτάρας να επιστρέψουν σε μια προγονική πατρίδα και πόλη, μια παράδοση υπεροχής στο εμπόριο, την εκπαίδευση και την συνύπαρξη – με άλλους πολιτισμούς.
Smith, Anthony Robert (1999). Myths and memories of the nation. Oxford [Oxfordshire]: Oxford University Press. pp. 212-215. ISBN 0-19-829534-0.

Άλλωστε, όπως είπαμε αλλού: Η δύναμη και η ύλη είναι αυτό που αντιλαμβάνονται τα βόρεια φύλα! Ο πολιτισμός του πνεύματος είναι ο προορισμός άλλων λαών! Η σύνθεση όμως των δυο είναι αυτό που θα απογειώσει θετικά την ανθρωπότητα όσο ποτέ άλλοτε, αλλά οι αποζητούντες την ισχύ, δεν αφήνουν περιθώρια! Η εξισορρόπηση αυτών των δύο αντίθετων πόλων θα φέρει την αρμονία!

Η πορεία της Ε.Ε.

Στην προσπάθειά μου να κατανοήσω πια είναι η φύση του ευρύτερου συνόλου που ανήκουμε ή που είμαστε απόλυτα “εξαρτημένοι” εμείς στην Ελλάδα, διαπιστώνω ότι:
Η Ε.Ε. είναι συνασπισμός που ίδρυσε η Ευρωπαϊκή ελίτ για να έχει ένα ενιαίο και δυνατό λόγο στο διεθνές γίγνεσθαι. Κάποτε αντιπροσώπευε το μισό παραγόμενο προϊόν της, ως το 1980 είχε πέσει στο 1/4, σήμερα είναι κάτω από το 1/5 (19%), το 2030 προβλέπεται να είναι 11%, για να πέσει αργότερα κάπου γύρω στο 7%. Ως το 2050 η Ευρωπαϊκή οικονομία θα είναι μικρότερη από εκείνη της Λατινικής Αμερικής και αν η Ευρωπαϊκή ανάπτυξη συνεχίσει να υπολείπεται των ανταγωνιστών της, ως τα μέσα του τρέχοντος αιώνα η οικονομία της θα έχει συρρικνωθεί και θα είναι τόσο μικρή όσο της Αφρικής.
Όσο για τις δημογραφικές τάσεις, το 1900 ένας άνθρωπος στους πέντε ήταν Ευρωπαίος και ένας στους 20 Αφρικανός, ενώ το 2050 προβλέπεται να ισχύει το ακριβώς ανάποδο. Η Ευρώπη στις αρχές το 20ου αιώνα αντιπροσώπευε το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού, στο τέλος του 21ου δεν θα αντιπροσωπεύει ούτε τα 4%.

Αν θεωρήσουμε ότι -τεχνητός ή ουσιαστικός είναι αδιάφορο- ανταγωνιστής της Ευρώπης είναι οι ΗΠΑ, τότε αξίζει να κάνετε μία σύγκριση των ηλικιακών πυραμίδων Ευρώπης και ΗΠΑ για να διαπιστώσετε από μόνοι σας τη διαφορά της δυναμικότητας. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράδοξο αυτό που ισχυρίζονται οι Αμερικάνοι, και όχι μόνο, ότι και κατά την επόμενη δεκαετία οι ΗΠΑ θα είναι η υπερδύναμη.
Εγκυκλοπαιδικά αναφέρουμε ότι, οι ΗΠΑ (το 4.5% του παγκόσμιου πληθυσμού) που ελέγχουν το 25% του παγκόσμιου πλούτου, έχουν παράνομους μετανάστες περίπου 12 εκ. ενώ άλλες πηγές μιλάνε για κοντά στα 20 εκ., οι οποίοι γεννάνε 500.000 – 700.000 παιδιά το χρόνο, η πλειοψηφία των οποίων είναι από τη γείτονα χώρα Μεξικό (33 γεννήσεις στις 1.000). Το Μάρτιο του 2007 το σύνολο των νόμιμων και παράνομων μεταναστών υπολογίζονταν στα 38 εκ..

Οι ΗΠΑ πολλά χρόνια τώρα έχουν μπει στη διαδικασία χτισίματος μιας βιώσιμης πυραμίδας ηλικιών και κατ’ επέκταση μια στρατηγική του μεταναστευτικού πληθυσμού ενώ όλες οι ανεπτυγμένες χώρες αντιγράφουν αυτή την τακτική επιβίωσης.

Αυτό όμως που δεν πρέπει να διαφεύγει της αντίληψής μας είναι ότι αυτός ο σχεδιασμός καθιστά την οικονομία κεντρικό στυλοβάτη των πάντων. Ακόμα και ο κοινωνικός τομέας ρυθμίζεται βάσει των απαιτούμενων διορθωτικών αλλαγών στους δείκτες τις οικονομίας. Απλά, οι δείκτες της οικονομίας είναι οι βασικοί ρυθμιστές των πάντων!!

Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα, η ΟΥΣΙΑ για την ΑΛΛΑΓΗ στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ του δυτικού κόσμου και αιτία της τωρινής κρίσης, είναι δευτερογενούς τύπου:
Δεν υπάρχει καμία αρκετά πλούσια χώρα πάνω στον πλανήτη για να αντέξει το αδιέξοδο των Κοινωνικών Παροχών, που τώρα γίνεται προσπάθεια να αναδομηθούν!
Οι κοινωνικές παροχές όπως έχουν σχεδιαστεί δεν έχουν μέλλον αφού οι ηλικιακές διαστρωματώσεις καταδεικνύουν το ανέφικτο. Δεν υπάρχουν αρκετοί εργαζόμενοι για να πληρώνουν την υπερ-πληθώρα των συνταξιούχων και όλων των άλλων εξαρτημένων ατόμων.
(Απόκρυψη της αλήθειας του ΕΕ πολιτικού συστήματος)

Η Αναλογία Κοινωνικής Εισφοράς, Εργαζόμενου ανά Δικαιούχο κοινωνικών παροχών, έχει κατρακυλήσει σε ιστορικά χαμηλά (δηλαδή η αναλογία, αριθμός εργαζόμενων -που με τις εισφορές που πληρώνουν καλύπτουν τις κοινωνικές παροχές (συντάξεις, επιδόματα, νοσοκομειακή περίθαλψη κλπ)- αριθμός δικαιούχων) και έχει κατακρημνίσει στα βάραθρα την οικονομία όλων των κρατών! Ακόμα και η πιο ισχυρή οικονομία του κόσμου δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες αναλογίες!
Δείτε τα νούμερα της Αμερικής γιατί η Ευρώπη που είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, δεν δημοσιοποιεί αυτά τα στοιχεία!!
Το 1940,  159,4 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Το 1945,  41,9 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Το 1955,  8,6 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Το 1960,  5,1 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Το 1965,  4 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Το 1990,  3,4 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Το 2009,  3 εργαζόμενοι κάλυπταν τις κοινωνικές παροχές 1 δικαιούχου
Στην Ευρώπη των 27 το 2009 αντιστοιχούσαν περίπου δύο άτομα σε ηλικία εργασίας για κάθε εξαρτώμενο άτομο. (αλλά με την αυξημένη ανεργία ούτε 1 προς 1 δεν είναι τώρα)!! Πράγμα αδύνατον να το βαστάξει μια οποιαδήποτε οικονομία και γιαυτό το λόγο ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΛΑ!!!

Το μεγάλο ζήτημα για τον παθητικό δυτικό άνθρωπο λοιπόν βρίσκεται στο γεγονός ότι, για την “Αυθεντική Ηγεσία” είναι παντελώς αδιάφορο τα δεινά των υποκείμενων της κρίσης, καθότι η κρίση η ίδια αποτελεί αυτορυθμιστικό παράγοντα του καπιταλιστικού οικονομικού κατασκευάσματος και πάντα βγαίνει ανανεωμένος και ενισχυμένος ο καπιταλισμός από την περίοδο της ύφεσης! Η “κρίση” είναι ένα στάδιο πριν την “Αλλαγή Παραδείγματος“, και όταν παρέρχεται, το μοντέλο έχει αλλάξει εντελώς, και αυτό αποκαλείται “Νέα Οικονομία“.

Αυτό από μόνο του, δηλώνει ότι, οι δείκτες είναι το ζητούμενο και όχι ο άνθρωπος ο ίδιος, τα υποκείμενα τα ίδια που χωρίς εκείνους δεν μπορεί να παραχθεί πλούτος!

Αυτά έλεγε και ο Βίλχεμ Ράιχ και τον έβγαλαν από τη μέση:
«…σε φοβάμαι ανθρωπάκο, σε τρέμω επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο, Άρρωστος βάρια, δεν φταις εσύ γι αυτό άλλα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα είχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου. Καμιά αστυνομική δύναμη στον κόσμο δεν θα ήταν ικανή να σε συντρίψει αν διέθετες στην καθημερινή σου ζωή έστω και μια στάλα αυτοσεβασμό, αν συνειδητοποιούσες, πραγματικά συνειδητοποιούσες, πως χωρίς εσένα η ζωή δεν θα συνέχιζε ούτε για μια ώρα. Στο είπε αυτό ο απελευθερωτής σου;;»
Wilhelm Reich (1897-1957) στο «Άκου ανθρωπάκο»

Η Ευρώπη πασχίζει να ανασκουμπωθεί ώστε, ενωμένη να ανακτήσει με κάθε τρόπο τον εξωστρεφή ρόλο της και πάλι. Αυτό ήδη γίνεται με την εμπλοκή της Ευρώπης στη Μεσόγειο. (και, ποτέ μην ξεχνάτε πως είχαν μοιράσει τον κόσμο μετά το 2οΠ.Π. οι μεγάλες δυνάμεις)

Η πίεση είναι μεγάλη, όχι γιατί οι δείκτες της οικονομίας είναι στο κόκκινο αλλά κυρίως διότι πριν “αλλαξει το παράδειγμα” κανένας πρωτύτερος ρόλος δεν θεωρείται δεδομένος! Αλλαγή παραδείγματος σημαίνει ευκαιρία για σημαντικές ανακατατάξεις!
Οι ΗΠΑ, μάλλον θα είναι ήσυχες τα επόμενα χρόνια. Όσο η Ευρώπη θα βουλο-πλέει, οι ΗΠΑ θα ταΐζουν πολύ κουτόχορτο τους αμνούς τους με τη δήθεν ουδέτερη στάση τους, και την κατάλληλη ώρα θα πεταχτούν σαν ήρωες πάλι για να σώσουν το κόσμο.

Οι Έλληνες διανοητές

Δεν θέλω να καταπατώ τις αρχές μου και δεν έχω αρκετές γνώσεις για να κρίνω την Ελληνική διανόηση. Ως μη-διανοητής όμως, έχω λιγότερα από εκείνους να φοβάμαι, στην έκφραση μου, αφού δεν διακινδυνεύω να χάσω κάποια θέση που κατέχω.
Γνώμη μου είναι πάντως ότι, οι Έλληνες διανοητές είναι στείρας γενιάς παιδιά, και κατ’ επέκταση το ίδιο είναι και το όραμά τους. Πολύ καλά γνωρίζουν και διατείνονται ότι εμείς οι ανατολικής θρησκείας λαοί δεν κάναμε το άλμα τον 13ο ή το 17ο αιώνα και έχουμε κολλήσει εκεί, αλλά ίσως τους διαφεύγει ότι και εκείνοι είναι κολλημένοι εκεί όταν επιμένουν ότι ανήκουμε στη δύση. Στερούμενοι δημιουργικού οράματος χάνουν το παιχνίδι με το χρόνο. Αυτός είναι και ο λόγος που είναι απόντες στις δύσκολες στιγμές! Σκέφτονται το 13ο αιώνα και πως θα βιαστούμε να χωθούμε στην Ευρώπη για να προλάβουμε να υποστούμε μαζί τους τις συνέπειες της ιστορίας τους, ΑΝΤΙ, να γεννήσουν ιδέες για το πως θα αναγεννηθούμε εμείς και ας είναι ουτοπία, να ξαναδώσουμε φώτα στους Ευρωπαίους, ξεπλύνοντας ταυτόχρονα και τη σύγχρονη ντροπή μας!

“[..] ..η μεσογειακή λεκάνη, λόγω της στρατηγικής της σημασίας, βρίσκεται για μεγάλες ιστορικές περιόδους κάτω από την κηδεμονία εξωγενών δυνάμεων κι αυτό συνεπάγεται μια σταδιακή αποδόμηση των τοπικών πολιτισμών, προκειμένου να προσαρμοστούν στα πρότυπα των επικυριάρχων. Βασικοί φορείς αυτής της αποδόμησης είναι η τάξη των διανοουμένων, δηλ. η κοινωνική τάξη στην αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτει η μελέτη, ανάδειξη και αναπαραγωγή, μέσω της παιδείας, των τοπικών πολιτισμών. Όμως, όντας αλλοτριωμένοι από τα ξένα πρότυπα, δεν μπορούν, δεν τολμούν ή δεν θέλουν να δουν ότι η περιοχή τους και ο λαός τους ανήκουν σε άλλο πολιτισμικό πρότυπο απ’ αυτό που οι ίδιοι υπηρετούν.“
δες εδώ

Η κεντρο-βόρεια Ευρώπη ακονίζει τα μαχαίρια, έτοιμη να κατασπαράξει για να εξασφαλίσει βιωσιμότητά στην νέα εποχή. Πληθαίνουν οι φωνές που λένε ότι οι πόλεμοι και οι αναταραχές δημιουργούνται με ευκολία ακριβώς για να δημιουργηθούν κύματα μετανάστευσης ώστε να ωφεληθεί η Ευρώπη που πεθαίνει, αφού οι γηγενείς δεν τεκνοποιούν!!! (γιατί άραγε;)

Δες επίσης   Κριτκή Σκέψη , ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ , ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ και ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ , Μεταμοντερνισμός – Σχετικισμός – Κονστρουκτιβισμός – Ρεαλισμός , Μαζική Κουλτούρα , Η κρίση έπληξε και το ίδιο το επαναστατικό υποκείμενο

Κοινωνική ταυτότητα – Κοινωνική αναπαράσταση – Στερεότυπα – Προκατάληψη