ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ
“Η ανατροπή της τάξης των πραγμάτων στην Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Νάπολη, αναγκαστικά προκάλεσε την προσοχή και τις ανησυχίες των δυνάμεων που καταπολέμησαν την επανάσταση, και τους έπεισε για την ανάγκη άσκησης ελέγχου των νέων καταστροφών με τις οποίες απειλείται η Ευρώπη.
Οι θεμελιώδεις αρχές που ένωσαν τις μεγάλες δυνάμεις της ηπείρου να βγάλουν τον κόσμο από τον στρατιωτικό δεσποτισμό ενός ατόμου που προέκυψε από την επανάσταση, οφείλουν να δράσουν ενάντια στην επαναστατική δύναμη που μόλις αναπτύχθηκε.
Οι ηγεμόνες που συγκεντρώθηκαν στο Τροπάου με αυτή τη πρόθεση, τολμούν να ελπίζουν πως θα κατορθώσουν αυτό το στόχο. Θα πάρουν για οδηγούς τους, σε αυτό το μεγάλο εγχείρημα, τις συμφωνίες που αποκατέστησαν την ειρήνη στην Ευρώπη, και ένωσαν τα έθνη της.
Χωρίς αμφιβολία οι Δυνάμεις έχουν το δικαίωμα να πάρουν από κοινού, γενικά μέτρα προφύλαξης εναντίον εκείνων των πολιτειών, των οποίων οι μεταρρυθμίσεις, προκλήθηκαν από εξέγερση, αντιτίθενται στις έννομες κυβερνήσεις όπως το παράδειγμα που έχει ήδη καταδειχθεί, ειδικά όταν το πνεύμα της εξέγερσης διαδίδεται σε γειτονικές πολιτείες από μυστικούς πράκτορες.
Κατά συνέπεια, οι μονάρχες που συγκεντρώθηκαν στο Τροπάου έχουν σχεδιάσει μαζί τα μέτρα που απαιτούνται από τις περιστάσεις, και έχουν κοινοποιήσει στις αυλές του Λονδίνου και του Παρισιού την πρόθεσή τους για την κατάκτηση του επιθυμητού τελικού σκοπού, είτε με διαμεσολάβηση είτε με βία. — Με τη πρόθεση αυτή κάλεσαν τον βασιλιά των Δύο Σικελιών να παρευρεθεί στο Λάιμπαχ, εμφανιζόμενος εκεί ως συμβιβαστής μεταξύ των παραπλανημένων υπηκόων του και των πολιτειών των οποίων η γαλήνη κινδυνεύει από αυτή τη κατάσταση των πραγμάτων και έχοντας αποφασίσει να μην αναγνωρίσουν καμία εξουσία καθιερωμένη από τους στασιαστές, μόνο με τον βασιλιά μπορούν να διασκέπτονται.
Καθώς το σύστημα που θα ακολουθηθεί δεν θεμελιώνεται αλλού πέρα από τις ήδη υπάρχουσες συμφωνίες, δεν αμφιβάλλουν για τη συναίνεση των παλατιών του Παρισιού και του Λονδίνου.
Ο μόνος στόχος αυτής της δομής είναι η εδραίωση της συμμαχίας μεταξύ των ηγεμονιών· δεν στοχεύει σε κατακτήσεις ή σε παραβιάσεις της ανεξαρτησίας άλλων εξουσιών.
Οι αυτόκλητες βελτιώσεις εντός της κυβέρνησης δεν θα εμποδίζονται.
Επιθυμούν μόνο να διατηρήσουν την ηρεμία και να προστατεύσουν την Ευρώπη από τη μάστιγα νέων επαναστάσεων, και να τις αποτρέψουν όσο το δυνατό μακρύτερα.”
Το παράδειγμα φυσικά είναι ο Ναπολέων!
+ - 