Δημογραφικές Εξελίξεις

RSS

Δημογραφικές Εξελίξεις

25 Mar

Ο Αριστοτέλης αναλύοντας την αδυναμία των Σπαρτιατών να αποκρούσουν τους Θηβαίους, λόγω της ολιγανθρωπίας, στην οποία τους ειχε οδηγήσει το σύστημα διακυβερνήσεώς τους, ειχε καταλήξει στο συμπέρασμα: «Ούτος εστιν πόλεως όρος άριστος, η μεγάλη του πλήθους υπερβολή». Εξαιτίας του μεγάλου δημογραφικού προβλήματος όσοι απολάμβαναν της σπαρτιατικής εκπαίδευσης αποκτούσαν και πολιτικά δικαιώματα. Ο Πολύβιος ο μεγαλοπολίτης παρουσιάζοντας την εικόνα της Ελλάδος το 165 π.Χ. έγραψε: «Έφθασε ο καιρός σήμερα στην Ελλάδα να υπάρχει αρνησιπαιδία και ολιγανθρωπία, εξαιτιας της οποίας οι πόλεις ερημώθηκαν και σημειώθηκε πλήρης ελλειψη παραγωγής, αν και δεν συνέβησαν πόλεμοι ή επιδημίες, επειδή οι άνθρωποι εξετράπησαν στον εγωισμό και τη φιλοχρηματια ακόμη και σε τεμπελιά, έτσι ώστε να μη θέλουν να παντρευτούν, ούτε να κάνουν παιδιά, ούτε να ανατρέφουν, αλλά να αποκτούν το πολύ ένα ή δύο, ώστε να τα αφήσουν πλούσια κληρονομιά και να μη ξοδεύουν για την ανατροφή τους, γι’ αυτο το λόγο το κακό μεγαλώνει.» Στις ύστατες ημερες της Κωνσταντινουπόλεως ως ελεύθερης πόλεως ο Κωνσταντινος Παλαιολόγος είχε δώσει εντολή στον υπασπιστη του και μετέπειτα ιστορικό Γεώργιο Φραντζή να απογράψει τον πληθυσμό της βασιλεύουσας που ήταν σε θέση να κρατησει όπλο. Ο Φραντζής εξετέλεσε την εντολή και ανακοίνωσε τον αριθμό στον αυτοκράτορα: τέσσερες χιλιάδες εννιακόσιοι εβδομήντα τρεις μάχιμοι, στους οποίους περιλαμβάνονταν μοναχοί και κάθε είδους εθελοντές, πλην των ξένων μισθοφόρων. Σε λίγο τα αμύθητα πλούτη που είχαν σωρεύσει επί αιώνες οι άρχοντες της Ρωμανίας περνούσαν στα χέρια των κατακτητών.

Oι περίοδοι δημογραφικής κάμψεως είναι περίοδοι ιστορικής παρακμής. Και είναι αναμφισβήτητο ότι ζούμε σε εποχή τρομακτικής δημογραφικής κάμψεως. όμως δεν ομιλούμε για παρακμή αλλά απεναντιας πλάθουμε όνειρα και καταστρώνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια οικονομικής αναπτύξεως! Έχοντας καταντησει αφελείς μαλθουσιανιστές, εξαρτησαμε την ευτυχία μας από την πίστη ότι όσο λιγότεροι είμαστε τοσο περισσότερα αγαθά απολαμβάνουμε. Κι ασε τον Αριστοτέλη και τον Πολύβιο να γράφουν ότι θέλουν! Σταθερά προσανατολισμενοι προς τον αστερισμό της Δυτικής σκέψεως και κοσμοαντιλήψεως ασχολούμαστε περισσότερο με τη δημογραφική εκρηξη των λαών του λεγόμενου Τρίτου κόσμου και κηρύσσουμε σταυροφορίες απελευθέρωσης με την νομιμοποίηση των εκτρώσεων! Και το πρόβλημα διογκώνεται και οι προοπτικές για το μελλον της ελληνικής κοινωνίας κάθε άλλο παρά αισιόδοξες είναι, παρά τα όσα περί του αντιθέτου λέγονται και γράφονται από εκείνους που επέλεξαν να παίξουν το ρόλο του δημαγωγού! Ποιοί ομως είναι οι παράγοντες που οδήγησαν στην καταπτωση αυτη την ελληνική κοινωνία; Θα παρουσιάσουμε τους πιο σημαντικούς:

Η αστικοποίηση, η εσωτερική μεταναστευση. Η ξένη κατοχή, κατα τη διάρκεια του Β’ μεγάλου πολέμου και ο εμφύλιος πόλεμος που ακολούθησε προκάλεσαν την ερήμωση πολλών οικισμών και οδήγησαν τους κατοίκους αυτών στα αστικά κέντρα προς αναζήτηση καλλίτερης τύχης. Η στρεβλή αναπτυξη που ακολούθησε οδήγησε στο σχηματισμό της τερατούπολης που καλείται Αθήνα και μιας σμικρογραφίας της που αρχίζει με τη σειρά της να ασφυκτιά, της Θεσσαλονίκης. Η ανασυγκρότηση έγίνε χωρίς εθνικό όραμα. Το αθηναΪκό κράτος είχε αρχίσει να παίρνει τα χαρακτηριστικά εκείνα που γιγαντώθηκαν στις ημερες μας και μας τρομάζουν! Μιά μικρή ομάδα ανθρώπων που διαχειρίζονταν την εξουσία, με τις ευλογίες ξένων «προστατών» μας, πρόθυμη να εκποιήσει από απαράγραπτα εθνικά δίκαια, ως οράματα που άλλοτε έτρεφαν τον Έλληνα αλλά και αιματοποτισμενη από μάρτυρες και ήρωες γη, στο όνομα της ασκήσεως ρεαλιστικής πολιτικής έναντι των ισχυρών που έμαθαν συνεχώς να ζητούν γιατι τους δείξαμε ότι είμαστε διατεθιμενοι συνεχώς να παραχωρούμε.
Η εξωτερική μεταναστευση. Η ανεπάρκεια της ελληνικής αγοράς να απασχολήσει τα λίγα σχετικά εργατικά χέρια, ύστερα από την αιμορραγία του πολέμου, οδήγησε στη φυγή πολλούς νέους. Τοπος η Αυστραλία αρχικά, στα μεσα της δεκαετιας του 50 και η Γερμανία, λίγα χρόνια αργότερα. Ευλογία χαρακτηρίστηκε από κάποιον πολιτικό μας η μεταναστευση εκείνη! Άγνοια ή στρεβλή περί αναπτύξεως αντιληψη; Από τους μεταναστεύσαντες στην Αυστραλία λίγοι έχουν επιστρέψει και πολύ λιγότεροι αναμενεται να επιστρέψουν στο μελλον. Με τους άλλους που μετακινήθηκαν στη Γερμανία η κατασταση είναι πιο παρήγορη. Και πολλοί περισσότεροι έχουν επιστρέψει και οι μη επιστρέψαντες έχουν την ευχέρεια συχνών επισκέψεων στην πατρίδα, ώστε να μην αποκοπουν από αυτην.
Η εισβολή του νέου τρόπου ζωής και η σταδιακή απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αξίες, είναι ο τρίτος λόγος της δημογραφικοής γήρανσης. Προσανατολισμενοι προς τη Δύση από τοτε που γίναμε κράτος δεν παύουμε να μιμούμαστε δουλικά κάθε τι που προέρχεται από εκεί. Η οικογένεια, το κύτταρο, όπως συνηθίζουμε να λέμε, της κοινωνίας γνώρισε απανωτα κτυπήματα μεσα από την προβολή ενός τρόπου ζωής που θεωρεί τα παιδιά εμπόδιο στην απόλαυση της ζωής και την επαγγελματική σταδιοδρομία, ιδίως για τις γυναίκες. Ο καταναλωτισμός ιδεολογία των βιομηχανικά ανεπτυγμενων κοινωνιών που στοχευε και εξακολουθεί να στοχεύει στην δημιουργία τεχνητών, συνεπώς ψευδών αναγκών, ανέτρεψε τον παραδοσιακό λιτοδίαιτο τρόπο ζωής του Έλληνα κι αυτος πνίγεται στις ημερες μας από το αγχος να καλύψει τις πολλές του επιθυμίες σε μια αρρωστημενη άμιλλα υπέρβασης του γείτονα στην κοινωνική ιεράρχηση, οπου πρωτεύοντα χαρακτηριστικά είναι τα κυβικά του αυτοκινήτου, η σπαταλη και η εκκεντρικότητα, όπως καθημερινα διδάσκει η -πλουραλιστική τω τρόπω καλλιεργούμενη διαφθορά των συνειδήσεων- μικρή οθόνη. Παράλληλα ο ακάματος και κοινωνικός Ελληνας έγινε οκνηρός και ατομιστης, χάνοντας από τον ορίζοντα του ιδανικά που έθρεψαν γενιές και ζώντας με μόνο στοχο και σκοπό το χρήμα. Και καθώς αυτο δεν αποκταται τοσο εύκολα με τον ιδρώτα του προσώπου ως πολυμήχανοι ανακαλύψαμε χίλιους δυο άλλους τρόπους! Αυτη είναι η ζωή μας σήμερα. Και προς επιβεβαίωση των λεχθέντων αναφέρω απόσπασμα από το πόρισμα της διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη μελέτη του δημογραφικού ζητήματος, που υποβλήθηκε στη Βουλή τον Φεβρουάριο του 1993: «Η απομάκρυνση από τα παραδοσιακά ελληνικά πρότυπα ζωής και η κοινωνική παρακμή με την υπονόμευση των αξιών του γάμου, της οικογένειας και των τέκνων έχουν σημαντική επίδραση στο δημογραφικό. Ο υπέρμετρος ευδαιμονισμός, η χαλάρωση των ηθών, τα ναρκωτικά, το AIDS και γενικά η κοινωνική υποβάθμιση και η παγκόσμια ανασφάλεια επιδρούν αρνητικά στο δημογραφικό.» Ο δείκτης γεννήσεων από 2.2-2.3 που διατηρείτο σταθερός κατα την περίοδο 1950-1980 επεσε το 1990 στο 1.4! Φυσικά στην Αθήνα έχει κατέλθει κάτω από 1.2 ενώ στην Περιφέρεια συγκρατείται κατα περιοχές πάνω από 1.6.

Ας μη σπεύσουμε να μετριάσουμε τις εντυπώσεις από τον κίνδυνο που διατρέχουμε ως έθνος. Το πόρισμα της διακομματικης επιτροπής τονίζει ότι στην πραγματική αύξηση του πληθυσμού κατα τη δεκαετια του 70 κυρίως αλλά και του 80, συνετέλεσε η παλινόστηση μεταναστών ιδίως μετα την πετρελαϊκή κρίση το 1973. Οι πλείστοι από τους παλινοστούντες δεν επέστρεψαν στον τοπο που διέμεναν πριν από τη μεταναστευση, ούτε στην προηγούμενη απασχόλησή τους, αλλά εγκατασταθηκαν στα αστικά κέντρα. Με τις οικονομίες τους στράφηκαν στην αγορά ακινήτων, με αποτέλεσμα να δοθεί βέβαια κάποια ωθηση στις εργασίες οικοδομικής από την άλλη όμως να χαθούν πολύτιμα κεφάλαια, που θα μπορούσαν να κινήσουν την μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση, βιοτεχνική ή άλλης μορφής. Η τιμή της κατοικίας ανέβηκε σημαντικά με την υπεραξία γης στις κεντρικές περιοχές, στις οποίες το σύστημα της αντιπαροχής ευνόησε κάποιους, ιδιοκτητες και εργολάβους, και κατέστρεψε το παραδοσιακό χρώμα όλων των πόλεων!

Η αδυναμία της ελληνικής αγοράς να απορροφήσει το εργατικό δυναμικό της χώρας συνεχίζεται και μάλιστα αυξάνει με το χρόνο. Η ύφεση στη διεθνή αγορά, από τη μια, και η προϊούσα οκνηρία των Νεοελλήνων, που εκδηλώνουν εμφανή την απροθυμία να ρίχνονται σε περιπέτειες, αποτρέπει μια νέα μεταναστευτική εφόρμηση. Η ασκούμενη προς την Πολιτεία πίεση εκτονώνεται μεσω ασφαλιστικών δεικλίδων. Και ως τέτοιες δικλείδες χρησιμοποιουνται ως τις ημερες μας οι δημόσιες επιχειρήσεις. Αλλά όταν σε ένα καραβάκι των 100 επιβιβάζονται 500 ναυαγοί δεν σώζονται αλλά πνίγονται 500. Αυτο όφειλαν να το γνωρίζουν οι κατα καιρούς ναυαγοσώστες.

Η περιφρόνηση προς τον πρωτογενή τομεα και η απροθυμία ενασχόλησης με εργασίες αυτού του είδους λόγω και των δυσχερειών, τις οποίες διδάξαμε να αποφεύγουν οι νέοι, είχε ως αποτέλεσμα να μειώνεται συνεχώς το ζωικό κεφάλαιο. Μάλιστα θα είχε αυτο συρρικνωθεί κατα πολύ περισσότερο αν τα τελευταία χρόνια δεν απασχολούνταν στη βοσκή αιγοπροβάτων Αλβανοί βοσκοί. Η σταδιακή απομάκρυνση του γεωργού από τη γη, με την οποία τοσο δεμενος ηταν παλιότερα, με τη μηχανική καλλιέργεια στην αρχή και με την καταστροφή του πλεοναζοντος καρπου συντελεί στην αλλοτρίωση του πιο υγιούς τμήματος του πληθυσμού της χώρας και σε νέα αστικοποίηση. Και μπορεί βέβαια να είναι στοχος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως η μείωση του αγροτικού πληθυσμού δεν βλέπουμε όμως εναλλακτικές προτασεις για την απασχόληση του πληθυσμού που θα αστικοποιηθεί. Τον ξερριζωμενο από τη γη του νεοφανη αστο (οχι με την κοινωνική εννοια του ορου) τον αναμενει η εξαθλίωση και είναι φυσικό οι γενετικοί δεικτες να μειωθουν ακόμη περισσότερο. Τιποτε δεν φαίνεται να έχουμε διδαχθει εκ του οτι αυτο γίνεται στις ημερες μας με την Αθήνα, την οποία, αφου καταστρέψαμε, με την στρεβλή αναπτυξη όπως λέμε, η καλύτερα με τον τερατώδη γιγαντισμό, επιχειρουμε να κάνουμε πιο υποφερτη για εγκαταβίωση ανθρώπων δαπανώντας τεράστια ποσά που αποσπουμε από την Περιφέρεια, μη προσφέροντας στην τελευταία κάποια προοπτική αναπτύξεως. Ποτέ δεν εγινε σκέψη για κάποιο πρόγραμμα επιστροφης των ταλαιπώρων επαρχιωτων Αθηναίων στον τοπο καταγωγης τους. Και οχι μόνο αυτο δεν εγινε αλλά επαναλαμβάνεται το σφάλμα με την συμπρωτεύουσα.

Τι πρέπει να γίνει:

Η Πολιτεία πρέπει να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς σε ουσιαστικά μετρα για την αναπτυξη της Περιφέρειας. Το λογότυπο, που συνεχώς επαναλαμβάνει το κέντρο «Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα», δεν πείθει κανένα. Ζουμε με εντεινόμενη συνεχώς την εντύπωση οτι η συμπεριφορά του κέντρου απέναντι μας είναι αποικιακου τύπου! Δεδομενου οτι ο δείκτης γεννήσεων της Αττικης είναι ο χαμηλώτερος της χώρας, ισως και κάτω του 1.2 παιδιά ανα ζευγάρι, προβάλοντας τον τρόπο ζωής των Αθηναίων στους επαρχιωτες, μεσω της μικρης οθόνης, δεν συντελουμε στην αυξηση των γεννήσεων. Πολλοί μας λέγουν, κι αν δεν μας το λένε το βλέπουμε, οτι η Ελλάδα εχασε το τραινο της βιομηχανικης αναπτυξης. Στον τρομερό ανταγωνισμό των μονοπωλείων οι τρίτοι δεν έχουν ελπίδα επιβιώσεως. Τι κρίμα για μια χώρα σάν την Ελλάδα να προμηθεύει το παστεριωμενο γάλα σε κτηνοτροφικές περιοχες μεσω Αθήνας!

Μία αλλη κατεύθυνση αναπτύξεως είναι αυτη της τυποποιήσεως και εμπορίας γεωργικων προϊόντων με το σημα του οικολογικου. Η ταση είναι προς αυξηση καταναλώσεως τέτοιων προϊόντων, μεταξύ ενός στρώματος του αστικου πληθυσμου με υψηλότερο εισόδημα.

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να δεχθουμε οτι το μελλον ανήκει στους λαούς με σφριγηλό πληθυσμό και οχι σε γηρασμενους που φαίνεται να ρυθμίζουν τα του κόσμου ενω αδυνατουν να ρυθμίσουν τα του οίκου τους!

Όπως προαναφέραμε σημαντικός λόγος για την πτώση των γενήσεων είναι η απεμπόληση των παραδοσιακων αξιών. Και φυσικά πρώτη διδάξασα αυτην είναι η πρωτεύουσα. Τώρα μεσα από τη μικρή οθόνη επιχειρειται ενας ανευ προηγουμενου εκμαυλισμός των συνειδήσεων στο όνομα της ελευθερίας της πληροφόρησης. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί κατα γενική ομολογία έχουν υπερβει κάθε οριο χυδαιότητος και ρυπαρότητος. Αν δεν ληφθουν αμεσως μετρα καταστολης της κατηχήσεως στο εγκλημα ισως αυριο θα είναι πολύ αργά. Η Ελλάδα το 2015 είχε 500.000 Ελληνες λιγότερο.

Το παρήγορο είναι ότι με τον καιρό συνειδητοποιουμε οτι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Τι περιμενουμε για να συνέλθουμε; Μιά νέα εθνική συμφορά. Ας σπεύσουμε να προλάβουμε αυτη τη φορά. Κάλλιο Προμηθείς παρά Επιμηθείς.
Πηγή