ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ.
“Η Ευρώπη είναι εξοικειωμένη με τα κίνητρα των αποφάσεων που ελήφθησαν από τη Συμμαχία των Ηγεμόνων για να καταστείλει τις συνωμοσίες και να τερματίσει τις αναταραχές που απειλούσαν την ύπαρξη της καθολικής ειρήνης, η εγκαθίδρυση της οποίας στοίχισε τόσες πολλές προσπάθειες και τόσες πολλές θυσίες.
“Την ίδια ακριβώς στιγμή που οι γενναιόδωροι στόχοι τους είχαν επιτευχθεί στο βασίλειο της Νάπολης, μια εξέγερση ακόμα πιο οδυνηρού τύπου, αν είναι δυνατόν, ξεπρόβαλε στο Πεδεμόντιο.
“Ούτε οι δεσμοί, που για τόσες πολλές γενεές συνέδεαν το βασίλειο του Οίκου της Σαβοΐας με τον λαό, ούτε τα οφέλη από μια φωτισμένη κυβέρνηση αποδιδόμενα από ένα σοφό πρίγκιπα, και κάτω από πατρικούς νόμους, ούτε η θλιβερή προοπτική των συμφορών στις οποίες η χώρα εκτέθηκε, μπόρεσαν να περιορίσουν τους αποξενωμένους από τα σχέδιά τους.
“Το σχέδιο μιας γενικής ανατροπής ήταν έτοιμο. Σε αυτή την ανάμειξη εναντίον της γαλήνης των εθνών, οι συνωμότες του Πεδεμοντίου είχαν εκχωρήσει το μερίδιο τους. – Ανυπομονούσαν να το εκτελέσουν.
“Ο Θρόνος και η Πολιτεία προδόθηκαν – οι όρκοι παραβιάστηκαν – η στρατιωτική τιμή αμαυρώθηκε – και η περιφρόνηση κάθε καθήκοντος σύντομα παρήγαγε τη μάστιγα κάθε αναταραχής.
“Ίδιου τύπου επιδημία παρουσιάζονταν παντού : παντού, ένα ομοιόμορφο πνεύμα διηύθυνε αυτές τις ολέθριες επαναστάσεις.
“Ανίκανοι να ορίσουν εύλογα αληθοφανή κίνητρα αιτιολόγησης μα ούτε και να βρουν επιπλέον στήριγμα για να συνεχίσουν, βρήκαν πάτημα σε πλαστές διδασκαλίες αυτοί οι επινοητές της αναρχίας· θεμελίωσαν, πάνω σε εγκληματικές οργανώσεις, μια ακόμη πιο εγκληματική ελπίδα.
Στα μάτια τους, η υγιής υπεροχή των νόμων, ήταν ένας ζυγός που πρέπει να καταστραφεί.
Αποκήρυξαν εκείνα τα συναισθήματα που είναι εμπνευσμένα από την αληθινή αγάπη κάποιου για τη χώρα του, και τα αντικατέστησαν με αυτονόητα καθήκοντα, με παρορμητικά και ακαθόριστα προσχήματα χάριν μιας καθολικής αλλαγής των συντακτικών αρχών της κοινωνίας, προετοίμασαν ατελείωτες καταστροφές για τον κόσμο.
“Οι Σύμμαχοι Ηγεμόνες διέκριναν το κίνδυνο αυτής της συνωμοσίας στην πλήρη της έκταση, αλλά είχαν επίσης εντοπίσει και την πραγματική αδυναμία των συνωμοτών, παρά την επικάλυψη της με δημαγωγία και δόλο. – Η εμπειρία έχει εξακριβώσει τις προσδοκίες τους.
Η αντίσταση που συνάντησε η έννομη εξουσία ήταν μάταιη, και το έγκλημα εξαφανίστηκε στη θέα του σπαθιού της δικαιοσύνης.
“Δεν είναι τυχαίοι οι λόγοι -ούτε η διαγωγή των ανδρών που συμπεριφέρθηκαν τόσο άσχημα την ώρα της μάχης- στους οποίους οφείλεται αυτή η εύκολη επιτυχία. – Προέκυψε από μια πιο πάγια αρχή· από μία μορφή άξια επισήμανσης.
“Η Πρόνοια χτύπησε με τρόμο, τις συνειδήσεις ανθρώπων τόσο ένοχων· και η αποδοκιμασία του κοινού, του οποίου η μοίρα υπονομεύθηκε από αυτούς τους τεχνίτες της πονηριάς, προκάλεσε την ρίψη των όπλων από τα χέρια τους.
“Πλήρως επιφορτισμένες με την αντιμετώπιση και την καταστολή της εξέγερσης, οι συμμαχικές δυνάμεις, μακριά από την επιδίωξη οποιουδήποτε αποκλειστικού συμφέροντος, έσπευσαν προς βοήθεια των ανθρώπων που ήταν υποδουλωμένοι· και ο ίδιος ο λαός εξέλαβε το έργο αυτών των στρατευμάτων σαν μια στήριξη υπέρ της ελευθερίας του, όχι ως επιθετικότητα που αφορούσε την Ανεξαρτησία του.
Από εκείνη τη στιγμή ο πόλεμος διεκόπη – από εκείνη την στιγμή, οι Πολιτείες που είχε πλήξει η επανάσταση, έγιναν φίλιες Πολιτείες των δυνάμεων εκείνων που ποτέ δεν θέλησαν άλλο τι από την ηρεμία και την ευημερία τους.
“Εν μέσω αυτών των σημαντικών περιστατικών, και σε μια τόσο ευαίσθητη κατάσταση, οι συμμαχικές ηγεμονίες, σε συνεννόηση με τον βασιλιά των Δύο Σικελιών και τον βασιλιά της Σαρδηνίας, έκριναν απαραίτητο να υιοθετήσουν προσωρινά μέτρα ασφαλείας, υποδεικνυόμενα από τη σύνεση, και επιβαλλόμενα από το γενικό καλό.
Τα συμμαχικά στρατεύματα, των οποίων η παρουσία ήταν απαραίτητη για την αποκατάσταση της τάξης, τοποθετήθηκαν σε κατάλληλες θέσεις, αποκλειστικά με σκοπό την προστασία της ελεύθερης άσκησης της νόμιμης εξουσίας και να βοηθήσουν την προετοιμασία της κάτω από το πλαίσιο αυτό, αυτά τα προνόμια που δύνανται να σβήσουν κάθε ίχνος μιας τέτοιας δυσοίωνης κακοτυχίας.
“Η δικαιοσύνη και η ανιδιοτέλεια που επικράτησαν στις διαβουλεύσεις των Συμμάχων Μοναρχών, θα συνεχίζουν πάντα να είναι ρυθμιστές της πολιτικής τους.
Στο μέλλον, όπως κατά το παρελθόν, πάντοτε οι ίδιοι θα προσδιορίζουν, τη διατήρηση της ανεξαρτησίας και των δικαιωμάτων κάθε πολιτείας, όπως είναι αναγνωρισμένα και οριοθετούνται από τις υπάρχουσες Συνθήκες.
Το ζήτημα, ακόμη και μιας τόσο ανησυχητικής κρίσης, θα, υπό την ευμενή Πρόνοια, καθίσταται η παγίωση της ειρήνης, την οποία οι εχθροί του λαού προσπαθούν να καταστρέψουν, και της σταθερότητας μιας τάξης πραγμάτων, που θα εξασφαλίζει στα έθνη τη γαλήνη και την ευημερία τους.
“Γεμάτοι με αυτά τα συναισθήματα οι Σύμμαχοι Ηγεμόνες, τερματίζοντας τις συνδιασκέψεις στο Λάιμπαχ, επιθυμούν να ανακοινώσουν στον κόσμο τις αρχές από τις οποίες παρακινήθηκαν.
Είναι αποφασισμένοι να μην τις εγκαταλείψουν ποτέ· και όλοι οι φίλοι της ευταξίας διαρκώς θα βλέπουν και θα βρίσκουν στην συνένωσή τους, μια σίγουρη διασφάλιση απέναντι στα εγχειρήματα της αναρχίας.
“Αυτός είναι ο σκοπός που οι Αυτοκρατορικές και Βασιλικές Μεγαλειότητες έδωσαν διαταγή στους πληρεξουσίους υπουργούς των να υπογράψουν και να δημοσιεύσουν την παρούσα Διακήρυξη.
“Αυστρία – METTERNICH.
“Βαρόνος DE VINCENT.
“Πρωσία – KRUSEMARK.
“Ρωσία – NESSELRODE.
“CAPO D’ISTRIA.
“POZZO DI BORGO.”
+ - 