…και ο Μεγαλοπρεπής Αυθέντης του

Το ακόλουθο έγγραφο διαβάστηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων από τον κ. Grey, την 29η Φεβρουαρίου, 1792, κατά την συζήτηση για τον ΡΩΣΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ. Ο βουλευτής που το παρουσίασε, δήλωσε πως επρόκειτο για το περιεχόμενο της απάντησης του Μεγάλου Βεζίρη προς τον Sir Robert Ainslie, Βρετανό Πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους Ρώσους.

«Ο Μεγαλοπρεπής Αυθέντης πολεμά για τον εαυτό του και για τον εαυτό του κάνει ειρήνη – τους δικούς του σκλάβους, υπηρέτες και υπηκόους δύναται να τους εμπιστεύεται – γνωρίζει την πίστη τους, έχει δοκιμάσει την αρετή τους και μπορεί να βασίζεται στην αφοσίωσή τους. Μια αρετή προ πολλού εκτοπισμένη από τη δική σας γωνιά στην Ευρώπη. Εάν όλοι οι άλλοι Χριστιανοί αληθεύουν, δεν πρέπει να έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην Αγγλία, η οποία αγοράζει και πουλάει όλη την ανθρωπότητα.

 

Η Οργή της Αθηνάς (απο-συμβολισμός)

Robot translation into English
Σήμερα, σε μία κοινωνία προσανατολισμένη στον υλιστικό ευδαιμονισμό, απομακρυνόμενη όλο και περισσότερο από τις πνευματικές αξίες, οι περισσότεροι από μας έχουν πολύ συγκεχυμένες ιδέες περί ουσιοδών (διπλή άγνοια).

Οι υπογραμμίσεις και οι έντονοι χαρακτήρες, σχετίζονται με την κατευθυντήρια οδοσήμανση.

“Από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης της Αθηνάς/σοφίας στον υλικό κόσμο τονίζεται η τρομερή της οργή, καθώς εξέρχεται από την κεφαλή του πατέρα της, του Διός/νου.

Μητέρα της Αθηνάς/σοφίας είναι η Μήτις/φρόνηση, η πρώτη και πλέον απαραίτητη ιδιότητα, βάση για την εφαρμογή της δικαιοσύνης από τον νου/Δία. Συνεπώς ο λόγος, που ο Ζεύς καταπίνει την πρώτη του σύζυγο είναι η αλληγορική έκφραση της αφομοίωσης της φρόνησης, η οποία απαιτεί μακρά περίοδο κυοφορίας.

 

Πορφυρά Πατρίδα

Robot translation into English
Ξένο Αφήγημα […]Οι Τούρκοι στην Ελληνική Θράκη και οι Έλληνες στην Ιστανμπούλ κρατήθηκαν από τις δυο χώρες ως όμηροι για να εξασφαλίσουν η κάθε μία την καλή συμπεριφορά της άλλης. Παρά τις κατά διαστήματα κατηγορίες για κακομεταχείριση αυτών των ομάδων “ομήρων”, η συμφωνία εξελίχθηκε αρκετά ικανοποιητικά μέχρι τις ταραχές της 6ης Σεπτεμβρίου του 1955. Ο μύθος της ελληνοτουρκικής φιλίας γκρεμίστηκε γρήγορα όταν οι εθνικές πολιτικές των δυο χωρών ήρθαν σε άμεση αντιπαλότητα για την Κύπρο.-

 

Περί Αγαθού ο λόγος

Από το άρθρο Η Θεωρία της Γνώσης κατά τον Αριστοτέλη..

-Η επιθυμία, η οποία είναι η όρεξη του ηδέος (ηδονικού, ευχάριστου) και ως εκ τούτου, επειδή εμποδίζει τον δρώντα άνθρωπο να διακρίνει το αληθές αγαθόν και να προγραμματίσει κατά τρόπο ορθό το μέλλον και την ζωή του, είναι άλογη.

-Γι’ αυτό τον λόγο, το ορεκτό είναι δυνατόν να ταυτισθεί προς το φαινόμενο αγαθόν, δηλαδή προς ένα αντικείμενο το οποίο προσωρινά μπορεί να είναι ευχάριστο, ένεκα της ηδονής που προκαλεί, αλλά μακροπρόθεσμα να είναι επιβλαβές για τον ορεγόμενο άνθρωπο.

 

Η λεηλασία της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους δεν έχει το αντίστοιχό της στην Ιστορία

Η Δ’ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΙΑ:
ΤΟ ΑΛΟΘΙ ΤΩΝ ΦΡΑΓΚΟΛΑΤΙΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ

Ενώ τονίζεται η 29η Μαϊου 1453 ως το τέλος της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας, αποσιωπάται ή δεν του δίνεται η πρέπουσα σημασία το κυριότερο γεγονός που κλόνισε την ύπαρξή της ανεπανόρθωτα, και οδήγησε στον οριστικό τερματισμό της υλικής και οικονομικής υπεροχής του κράτους έθνους μας σε όλη την Ευρώπη, και τελικά στο 1453, δηλαδή η καταστροφή της Ρωμανίας από τη Δύση, με την Άλωση της Νέας Ρώμης / Κωνσταντινούπολης την 13η Απριλίου 1204 από τους Σταυροφόρους.

 

Τα δεινά της μετανεωτερικότητας

[..]Συρρίκνωση του δημοσίου χώρου και λόγου και καλλιέργεια της απόλυτης εξατομίκευσης. Παραγωγή ευδαιμονικών υποκειμένων θαμπωμένων από τον κόσμο της χλιδής με αχαλίνωτους καταναλωτικούς πόθους – που για να ικανοποιηθούν δημιουργήσαμε ένα σύνθετο ψευδαισθητικό σύστημα απολύτως συντονισμένο προς το εφήμερο του νοήματος και τη ρευστότητα της ύπαρξής μας: συγκροτήσαμε ένα πολύπλοκο δίκτυο οικονομικών σχέσεων όπου η ροή του χρήματος κινείται ανεξάρτητα προς τα πραγματικά μεγέθη των παραχθέντων προϊόντων. Επινοήσαμε σύνθετους, ανεξέλεγκτους μηχανισμούς που δεν φαίνεται να στηρίζονται σε τίποτα ουσιαστικότερο από την ασταθή δόξα: στο τι θα ειπωθεί και πώς θα το εκλάβουν όσοι το ακούν. 

 

Το στοίχημα της ελευθερίας της έκφρασης (και γιατί θα το χάσετε)

  {..}Οι άνθρωποι που στερούνται το προνόμιο να μιλούν και να ακούγονται, μετανάστες, πολιτικοί πρόσφυγες, γυναίκες, παιδιά, ψυχασθενείς, ηλικιωμένοι, εργάτες του Τρίτου Κόσμου, υποσιτιζόμενοι και περιθωριακοί, έχουν βιώσει από πρώτο χέρι πως εκεί όπου τελειώνουν τα λόγια, (ή δεν προφέρονται καν) αρχίζει η κατάχρηση της εξουσίας, είτε αυτή καλείται ρατσιστική βία, είτε τραμπουκισμός, είτε σεξουαλική κακοποίηση, συνεχίζει ο συγγραφέας, φέρνοντας μας κατά νου ένα είδος ανατριχιαστικού οργουελιανού διευθυντηρίου που επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα απευθυνόμενο στο υποσυνείδητο, επιχειρώντας να αποκλείσει κάθε νέα μορφή σκέψης, λόγου, αντίδρασης, δημιουργίας, έκφρασης.

 

13888 κλπ

– Όσα χρήματα έχουν απομείνει, από αγορά κάρτας, στο καρτοκινητό, μετά από 60 μέρες σας τα αρπάζει η εταιρεία!
Αυτού του είδους η υφαρπαγή λέγεται καταστρατήγηση του δικαιώματός σας στο πλούτο, και πρέπει να θα σταματήσει… !
Δεν έχει καμιά σημασία αν το ποσό είναι σημαντικό ή ασήμαντο.
Μην νομιμοποιείτε άλλο αυτές τις διαδικασίες.
Έχει ήδη ξεκινήσει ‘κίνηση’ που θα πετύχει να σταματήσει αυτού του είδους τη καταδυνάστευση ..και από ‘εταιρείες’.

 

Για την Ελλάδα του ’21

[..] Το κλίμα της Ελλάδας είναι παντού θαυμαστό και έχει ισχυρή επίδραση στο ανθρώπινο είδος, δίνοντας ενέργεια και γονιμότητα· και είναι εξίσου ενεργό στη χλωρίδα όπως και στη πανίδα.

 

Κάτων και Γιουβενάλης, οι παραδοσιακοί

Η ιστορία μάς δίδει πληροφορίες για τους τρόπους και τα μέσα με τα οποία οι λατίνοι πατριώτες επιχείρησαν να ανακόψουν την επέλαση του ελληνισμού. Επίσης μας παρέχεται πληροφόρηση για την ποιότητα και το είδος του πολιτισμού των αλλά και την απάντηση στο γιατί ο Ρωμαϊκός πολιτισμός εξελληνίστηκε.
Το αξιοσημείωτο στις δύο περιπτώσεις που εξετάζουμε εδώ, του Κάτωνος και του Γιουβενάλη, εντοπίζεται στο ότι και οι δύο αγωνιούν έντονα για τον αφανισμό των ρωμαϊκών ηθών και αξιών, παρόλο που ο κύκλος της ζωής του ενός απέχει του άλλου έναν ολόκληρο αιώνα. Ο δεύτερος δε, θεωρεί τη Ρώμη σχεδόν ‘μια ελληνική πόλη’!

 

Το δίπολο των ανθρώπινων κοινωνιών

-Τα χρήματα είναι ο σημαντικότερος μηχανισμός μετατόπισης από τον κοινοτισμό στον αστισμό
-«Το αστικό περιβάλλον είναι το πιο θορυβώδες μέρος για να ζει ο άνθρωπος». Σήμερα έχει επαρκώς τεκμηριωθεί πως ο θόρυβος συνιστά επιβλαβή παράγοντα τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία του ανθρώπου.
-Η μαζική κουλτούρα, συμβαδίζει με την αλλοτρίωση και την εξάλειψη του λαϊκού πολιτισμού της υπαίθρου και των παραδοσιακών πόλεων και έβαλε στο περιθώριο τη γνήσια, αυθεντική τέχνη. Κριτήριο του ελληνικού προτύπου η διάκριση μεταξύ Αγαθής και Φαύλης πολιτείας.

 

Πικρές αλήθειες μέσα από σκίτσα που προβληματίζουν!

Εικόνες από τη Σύγχρονη Φυσική Μητροπολιτική Ζωή.

Ο όχλος μπορεί να σκεφτεί μόνο με εικόνες και γι’ αυτό μπορεί να επηρεαστεί μόνο από εικόνες. Μόνο οι εικόνες μπορεί να τον τρομοκρατήσουν ή να τον ενθουσιάσουν και έτσι να γίνουν κίνητρα για πράξη. Gustav Le Bon

Ο Steve Cutts  επέλεξε μεταξύ της θέσης του ως υπάλληλος των McDonald’s και των καλών τεχνών… τις καλές τέχνες! Η απόφασή του να ακολουθήσει το όνειρό του κόντρα σε κοινωνικές συμβάσεις κι ένα αβέβαιο μέλλον, του βγήκε σε κάτι παραπάνω από καλό αφού σήμερα είναι ένας από τους καλύτερους εικονογράφους στον κόσμο!
O Λονδρέζος καλλιτέχνης, μέσα από τα έργα του κριτικάρει τον σύγχρονο τρόπο ζωής λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Η παραφροσύνη της ανθρωπότητας είναι μια ατέλειωτη πισίνα έμπνευσης…»

Δείτε κάποια από τα συγκλονιστικά σκίτσα του :

 

Νέα Οικονομία

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΜΑΝΑΤΖΜΕΝΤ

[..] το κράτος πρόνοιας, ήδη με τις «θεωρίες της ακυβερνησίας» των δεκαετιών 1960 και 1970 και εντατικά στη δεκαετία του 1980 και μετά, ενοχοποιήθηκε ότι προκαλούσε πλεονάσματα κοινωνικών αξιώσεων και πολιτικών αιτημάτων και άρα «πλεονάσματα δημοκρατίας», τα οποία εγκαλούσαν σε αλλαγή των ταξικών συσχετισμών υπέρ των ελίτ εξουσίας.
[..]Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 και μετά, αφετηρία της «καλής διακυβέρνησης» αποτέλεσαν τα μακροοικονομικά προγράμματα παρέμβασης του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας αρχικά για την «ανάπτυξη» ή «ανοικοδόμηση» χωρών της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής μέσω του δανεισμού.

 

Χρονολόγιο ελληνικής εξωτερικής πολιτικής 1830-1922

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΩΣ ΤΗΝ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ (1830-1833)
3 Φεβ 1830 } Πρωτόκολλο Λονδίνου που κατοχυρώνει την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
24 Απρ 1830 } Η Πύλη αποδέχεται το πρωτόκολλο για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Πλεονέκτημα : Το νέο πρωτόκολλο 3 Φεβ 1830 σε σχέση με το προηγούμενο της 22ης Μαρ 1829 σημείωσε πρόοδο στον ορισμό του ελληνικού κράτους ως ανεξάρτητου και όχι ως φόρου υποτελούς στο σουλτάνο.

 

Η Παγκόσμια Elite είναι κλινικά Παράφρονες

 -πρότυπη μετάφραση- Σε μια πρόσφατη έκθεση με τίτλο «Δουλεύοντας για τους λίγους: Πολιτική αιχμαλωσία και οικονομική ανισότητα» η διεθνής συνομοσπονδία 17 οργανώσεων κατά της φτώχειας, Oxfam, μας πληροφορεί ότι «σχεδόν το ήμισυ του παγκόσμιου πλούτου τώρα ανήκει μόνο στο 1% του πληθυσμού». Η έκθεσή τους συνεχίζει και προτείνει πως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, https://www.weforum.org/, μια συγκέντρωση των ελίτ που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στο Νταβός της Ελβετίας, λαμβάνει οικονομικά και πολιτικά μέτρα για να εξασφαλίσει μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου.

 

Το Πολιτικό Έγκλημα και Η Δίκη της 17Ν

 Με αφορμή την δίκη των μελών της 17Ν, έχει ανοιχτεί μια ευρύτατη συζήτηση για τον αν τα διαπραχθέντα, [υπό την αίρεση φυσικά τυχόν καταδίκης των κατηγορουμένων], αδικήματα έχουν πολιτικό χαρακτήρα ή όχι.

Ανεξάρτητα των απόψεων όλων των εμπλεκομένων, [υπό οιανδήποτε ιδιότητα], στην όλη υπόθεση, δεν έχει υπάρξει προσέγγιση στο θέμα, με αυστηρά νομική ματιά, χωρίς σκοπιμότητες και πολιτικούς ή δικαστικούς υπολογισμούς.

Ας επιχειρηθεί, λοιπόν, με βάση το κατηγορητήριο και με άξονα τα δεδομένα της Ελληνικής έννομης τάξης, [χωρίς φανατισμούς και ακρότητες, τώρα που το θέμα τυπικά, σε πρώτο βαθμό, έχει λυθεί], μια προσέγγιση στο ζήτημα.

 

Mαριναλέδα (Marinaleda): το χωριό της ουτοπίας

 H Marinaleda, μια κοινότητα 2645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνομικούς, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωμα.

“Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους! Εφαρμόζουμε μια συμμετοχική δημοκρατία, αποφασίζουμε για όλα, από τους φόρους ως τις δημόσιες δαπάνες, σε μεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες”

Οι κάτοικοι ανήκουν στον τοπικό συνεταιρισμό και εργάζονται 6,5 ώρες την ημέρα έχοντας όλοι το ίδιο ημερομίσθιο (45 ευρώ), ανεξάρτητα αν απασχολούνται στους αγρούς ή στο τοπικό εργοστάσιο μεταποίησης των προϊόντων.

 

Η ΕΕ είναι αυτοκρατορία και αυτοκρατορία σημαίνει πόλεμος

 Συχνά μας λένε ότι η ΕΕ έφερε την ειρήνη στην Ευρώπη. Πάντως, αυτή την άποψη δεν τη συμμερίζεται ο ιστορικός Thierry Baudet, ο οποίος προκλητικά ισχυρίζεται ότι μια διαδικασία, κατά την οποία ένα έθνος παραιτείται της εθνικής του κυριαρχίας, νομοτελειακά οδηγεί σε σύγκρουση. Για αυτό και προτείνει την διάλυση του ευρώ, και την επαναφορά των εθνικών συνόρων.

 

Η Ελλάδα των 5 διαστάσεων

  Ο Gerard Hendrik (Geert) Hofstede (1928) με PhD στην κοινωνική ψυχολογία πασίγνωστος για τις διαπολιτισμικές μελέτες του για οργανισμούς και επιχειρήσεις, μεταξύ 1983 και 1991 κατέληξε σε πέντε παράγοντες με βάση τους οποίους ταξινομούνται οι πολιτισμοί.

Τα διευθυντικά στελέχη των μεγαλύτερων διεθνών επιχειρήσεων έχουν υιοθετήσει το μοντέλο του, ειδικά μετά το 1991 και τη δημοσίευση του, “Cultures and Organizations: Software of the Mind.”  Τα βιβλία του Hofstede έχουν εμφανιστεί σε 23 γλώσσες. Στα ευρετήρια αναφορών του διαδικτύου σε περισσότερα από 9.000 άρθρα έγκριτων περιοδικών αναφέρονται μία ή περισσότερες από τις δημοσιεύσεις του. Αυτό τον καθιστά σήμερα τον πιο συχνά αναφερόμενο Ευρωπαίο κοινωνικό επιστήμονα.*

 

Το Βυζάντιο, το Ελλαδικό Κράτος και εμείς

[..] Η σύγχυση ανάμεσα στη θεολογία και την βυζαντινολογία – ή, για να το πω πιο ωμά: η οικειοποίηση της βυζαντινής παράδοσης από τους θεολογικούς κι εκκλησιαστικούς κύκλους– μάς απομάκρυνε ακόμα πιο πολύ από αυτό καθεαυτό το Βυζάντιο, με αποτέλεσμα την δημιουργία νέων διαστρεβλώσεων, την κατασκευή νέων ιδεολογημάτων και την βαθύτερη διάσπαση της ελληνικής κοινωνίας σε οπισθοδρομικούς «φίλους» και προοδευτικούς «εχθρούς» του Βυζαντίου. Και οι δύο πλευρές προσπάθησαν να καθιερώσουν την δική τους εικόνα, την δική τους αλήθεια για το Βυζάντιο.

 

Μερικές υπενθυμίσεις για την περίοδο της συγκρότησης του Ελληνικού Βασιλείου

Μερικές (σχολιασμένες) χρονολογικές υπενθυμίσεις για την περίοδο της συγκρότησης του Ελληνικού Βασιλείου

ΙΟΥΛΙΟΣ 1827. Ρωσία, Αγγλία, Γαλλία συνάπτουν την Τριπλή Συμμαχία που αναλαμβάνει τη μεσολάβηση ανάμεσα στην επαναστατημένη (και γονατισμένη) Ελλάδα και την Πύλη, στη βάση της αυτονομίας της Ελλάδας κάτω από την επικυριαρχία του σουλτάνου.

20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1827. Η ρητή άρνηση της Πύλης να υποταχθεί στη θέληση της Τριπλής Συμμαχίας οδήγησε στη ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΟΥ ΝΑΒΑΡΙΝΟΥ, όπου καταστράφηκε ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος.

Η Γ΄ Εθνοσυνέλευση (της Τροιζήνας) εκλέγει για κυβερνήτη της Ελλάδας τον ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, παλαιό υπουργό της Τσαρικής Ρωσίας.

 

Ζωογονικό Τρίγωνο

Α. Συνομιλία με τα Πυθαγόρεια σύμβολα

  «Έλεγόν τε και οι άλλοι Πυθαγόρειοι μη είναι προς πάντας πάντα ρητά».
(Και οι άλλοι Πυθαγόρειοι έλεγαν ότι δεν προορίζονταν για όλους όλες οι διδασκαλίες).
(Διογ. Λαερτίου, «Βίοι Φιλοσόφων», Πυθαγόρας, 16, απόδ. Ν. Κυριοπούλου, εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ).
Έλεγαν και οι άλλοι Πυθαγόρειοι, πως δεν είναι στους πάντες τα πάντα κατανοητά (σαφή, ευδιάκριτα, φανερά) Αβ.

Μέρος της Πυθαγορείου διδασκαλίας ήτο αφιερωμένον εις τα «Σύμβολα», τα οποία οι μαθηταί, δεσμευόμενοι από την εντολήν της «εχεμυθίας», δεν απεκάλυπταν εις τους αμυήτους, άλλα έκαναν χρήσιν με μυστικόν τρόπον μόνον εκείνοι εις τας μεταξύ των διαλέξεις και συγγραφάς.

 

Των Ελλήνων οι Γιορτές

 Τί είναι ρυθμός;

Λεξικό Δημητράκου:

ΡΥΘΜΟΣ (ρέω) και ιωνικός τύπος “ρυσμός”!

1. Η διαδοχή κινήσεων καθ’ ορισμένην τάξιν χρόνων, έμμετρος κίνησης
Πλάτων: Νόμοι 665 Α “της δη κινήσεως τάξει ρυθμός όνομα είη”.
Αριστοτέλης: Πρ. 882b2 “πας ρυθμός ωρισμένη μετρείται κινήσει”.

2. μέτρον, συμμετρία, αναλογία μερών, εν στάσει ως και εν κινήσει.

 

Αστροβιολογία και Ζωή αλλού

   Αν όλα πάνε καλά, το σκάφος της NASA θα προσεδαφιστεί τα ξημερώματα στον Αρη με στόχο να συλλέξει δείγματα του Κόκκινου Πλανήτη και με την ελπίδα να βρει ίχνη ζωής. Ποιο το νόημα της αναζήτησης και γιατί η διαστημική βιολογία έχει σημασία για τη ζωή μας εδώ, πάνω στη Γη;

Δεν είναι ότι λύσαμε όλα τα προβλήματα της Γενετικής στη Γη και αναζητούμε τη Γενετική του Διαστήματος· είναι πού με την «απογείωση» της Γενετικής κατακτώνται βήμα βήμα χρήσιμες γνώσεις,

 

Κοινωνικοπολιτισμός και Διαταραχές της Προσωπικότητας

  Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη έγινε στο άρθρο Περί  “Προσωπικότητας” και αφορά τις «Διαταραχές τις προσωπικότητας». Από την προσθήκη λοιπόν αυτή, επέλεξα να σας εκθέσω δύο διαταραχές της προσωπικότητας που οι ερευνητές τις θεωρούν ως το αποτέλεσμα και Κοινωνικοπολιτισμικών παραγόντων!

Μια είναι η Μεταιχμιακή (Οριακή) Διαταραχή της Προσωπικότητας και η άλλη είναι η Δραματική (Ιστριονική ή Οιστριονική) Διαταραχή της Προσωπικότητας.

Είναι όμως καλή ευκαιρία για μια παρένθεση εδώ:

 

Ο Ηράκλειτος σήμερα

  Ποίος ο λόγος του Ηρακλείτου σήμερα, σε μία κοινωνία προσανατολισμένη στον υλιστικό ευδαιμονισμό, η οποία απομακρυνόμενη όλο και περισσότερο από τις πνευματικές αξίες, διακατέχεται από το άγχος και τον τρόμο της οικονομικής κρίσης; Κοινωνία, στην οποία όλη η ορθότητα του ανθρώπινου βίου συνοψίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην οικονομική συνέπεια και όχι στην εσωτερική ειρήνη και αρμονία του ανθρώπου. Κοινωνία, στην οποία η γνώση και η επιστήμη έχουν αξία όταν οδηγούν -μέσω της επαγγελματικής καταξίωσης- στην οικονομική ανέλιξη. Κοινωνία, στην οποία η σύγχρονη ειδωλολατρεία της πλεονεξίας¹ και της φιλαυτίας, θυσιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό, πιέζει ασφυκτικά τους πολίτες, εισάγει την αβεβαιότητα, προκαλεί τη θλίψη, την εξάλειψη των προσδοκιών, την αγωνία, την εκμηδένιση της αξίας του ανθρωπίνου προσώπου. Κοινωνία, στην οποία η αξιολόγηση των λαών δεν στηρίζεται πλέον στις αντικειμενικές αξίες της ιστορικής προσφοράς των, της συμβολής των στις επιστήμες, τις τέχνες, τη φιλοσοφία, την πνευματική ζωή και τον παγκόσμιο πολιτισμό, στον ηρωισμό και την προσφορά του αίματος στα πεδία των μαχών για την ελευθερία και την δημοκρατία, για την τιμή και τη δικαιοσύνη.

 

Πόσο Ιδεοψυχαναγκαστικοί Είστε;

  Στις δυτικές κοινωνίες είναι σύνηθες να προάγεται ο ορθολογισμός και να δίνεται έμφαση στην σκέψη και στην πράξη. Ο σύγχρονος άνθρωπος αντλεί μεγάλη ικανοποίηση από την ικανότητα του να παράγει σκέψη, αλλά πολλές φορές αυτό είναι σε βάρος της συναισθηματικής του οντότητας καθώς και ικανοτήτων όπως η ονειροπόληση, η διαίσθηση, οι καλλιτεχνικές επιτεύξεις.

Είναι γνωστό ότι στις δυτικές κοινωνίες επικρατεί ένα είδος σνομπισμού προς αυτές τις δυνατότητες εκτός και αν κάποιος είναι διάσημος και οικονομικά επιτυχημένος. Η λογική υπερτερεί σε βάρος των συναισθημάτων του πάθους και της αποδοχής του τυχαίου. Ζούμε σε μια κοινωνία που κατά πολύ προάγει την παραπλανητική -τις περισσότερες φορές- πίστη ότι μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο των περισσότερων καταστάσεων και να ορίζουμε με απόλυτη ακρίβεια τα γεγονότα μέσα και έξω από εμάς.

 

Ο πανδαμάτωρ χρόνος

  Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι νόημα έχει η φράση ‘φέρσου ως ενήλικας’ σε μια κοινωνία, που ξοδεύει εκατομμύρια, για να φαίνεται νεώτερη και που τα πρότυπά της σε όλους τους τομείς κερδίζουν προβολή, όταν δρουν ανώριμα, πέρα από στεγανά, συμβατικότητες, κανόνες, ακριβώς σαν τα κακομαθημένα παιδιά, που θα αποποιηθούν κάθε ευθύνης αργότερα.
Από τον συγχωρεμένο αιώνιο έφηβο Σαμαράκη μέχρι τις αγέραστες ηθοποιούς και τους αειθαλείς πολιτικούς η ωριμότητα σπάνια συνδέεται με τη χρονολογική ηλικία, αλλά ούτε και με τη δέσμευση, την αποδοχή των συνεπειών για κάθε πράξη, τη συντροφικότητα και την απόκτηση παιδιών ή περιουσίας.

 

Δομική Ανομία / 5 Σχήματα Προσαρμογής στο κοινωνικό γίγνεσθαι

 Η τυπολογία του Μέρτον

Ο κοινωνιολόγος Ρόμπερτ Μέρτον (Robert K. Merton) σημειώνει χαρακτηριστικά στο έργο του Social Structure and Anomie (1938): “συγκεκριμένες μορφές της κοινωνικής κατασκευής παράγουν τις συνθήκες εκείνες στις οποίες η παράβαση των κοινωνικών κανόνων αποτελεί μία φυσιολογική αντίδραση… Σε μία συνεκτική, συστηματική προσέγγιση της μελέτης των κοινωνικοπολιτισμικών πηγών της παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς“. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο συνδυασμός των μορφών της κοινωνικής κατασκευής οδηγεί στην εκδήλωση συγκεκριμένων τύπων ανθρώπινης δράσης. Πρόκειται για πέντε πιθανές δράσεις ή σχήματα προσαρμογής του υποκειμένου στο κοινωνικό γίγνεσθαι. (Πιο κάτω εξηγούνται οι διαστάσεις του κοινωνικού κατασκευάσματος.)

 

Ξύπνησε μετά από 19 χρόνια σε κώμα

  -πρότυπη μετάφραση-
[..] “Όταν έπεσα σε κώμα υπήρχε μόνο τσάι και ξίδι στα καταστήματα, το κρέας το έπαιρνες με κουπόνι και με τεράστιες ουρές για βενζίνη παντού,” είπε ο κ. Grzebski.
[..] «Τώρα βλέπω τους ανθρώπους στους δρόμους με τα κινητά τηλέφωνα και υπάρχουν τόσα πολλά αγαθά στα καταστήματα που κάνουν το κεφάλι μου να γυρνάει», είπε.
[..] “Αυτό που με εκπλήσσει τώρα είναι ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι περπατούν γύρω συνέχεια με τα κινητά τους τηλέφωνα και ποτέ δεν σταματούν να γκρινιάζουν”,

 

Χριστιανισμός και Φιλοσοφία

  Προβάλει συχνά ως ερώτημα το, ποια ακριβώς ήταν η σχέση του Χριστιανισμού με την αρχαία ελληνική φιλοσοφία και αν η θεολογική σκέψη των Πατέρων θα μπορούσε να ονομαστεί Χριστιανική Φιλοσοφία. Αν και πολλοί συγγραφείς χρησιμοποιούν με ευκολία τον όρο αυτό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ως χαρακτηρισμός περιέχει κάτι το υπερβολικό και θα ήταν ορθότερο να μιλούσαμε μόνο περί “φιλοσοφίας τιθεμένης απολύτως εις την υπηρεσίαν της χριστιανικής δογματικής” και όχι “αυτοτελώς καλλιεργούμενης”.

Το πρόβλημα της σύνθεσης και της συνάντησης των δύο μεγάλων πνευματικών μεγεθών της ιστορίας, Ελληνισμού και χριστιανισμού, συνήθως αντιμετωπίζεται από τους πιο πολλούς μελετητές ως επίτευγμα του τετάρτου ή πέμπτου αιώνα. Πολλοί όμως μένουν ανυποψίαστοι για τις προϋποθέσεις και τις διεργασίες οι οποίες συντελέστηκαν κατά τις πρώτες δεκαετίες της ιστορικής περιόδου του Χριστού, από ανθρώπους οι οποίοι συνέλαβαν την ιδέα μιας δυναμικής σύνθεσης Ελληνισμού και Χριστιανισμού και της συμπόρευσης των δύο μεγάλων αυτών πνευματικών ρευμάτων στο ιστορικό γίγνεσθαι.

 

Τέταρτη Εξουσία

Ο όρος Τέταρτη Εξουσία αναφέρεται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ). Αρχικά αναφερόταν στον Τύπο, καθώς ήταν το μόνο μέσο, αλλά στη συνέχεια με την ανάπτυξη και των υπολοίπων (π.χ. ραδιόφωνο, τηλεόραση, Internet), χαρακτηρίζει τα ΜΜΕ γενικότερα.
Ο τίτλος της Τέταρτης Εξουσίας δίνεται με βάση τις τρεις εξουσίες : νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική
και με τη λογική ότι όλες τους υπάρχουν για τον ίδιο σκοπό, την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.

 

Κράτος – Πολίτης

  Η δική μου συμβολή στην αναζήτηση της πολιτειακής πραγματικότητας έχει τίτλο, «κράτος – πολίτης». ‘Η μήπως είναι «κράτος και πολίτης»; Θα μπορούσε ακόμα να είναι, «κράτος εναντίον πολίτη». Σε κάποιες δυστυχείς στιγμές, κατάλληλος τίτλος θα ήταν, «κράτος εναντίον υποτακτικού».

Με την εισαγωγή αυτή έχω επιχειρήσει να καταδείξω πως, ενώ οι έννοιες του κράτους και του πολίτη είναι, λίγο πολύ, διαχρονικά καθορισμένες, αυτό που έχει πραγματική σημασία για τη δημοκρατία ως θεωρία, αλλά κυρίως ως πράξη, είναι η σχέση των δυο όρων στη βιωματική λειτουργία της καθημερινότητας.

 

Καθημερινότητα και Κοινή Λογική

  Το ερώτημα της κοινωνικής φύσης της καθημερινότητας και των τρόπων γνώσης οδηγεί το παρόν άρθρο, και σε μια φιλοσοφική-εννοιακή διερεύνηση της έννοιας της καθημερινότητας, που μπορεί να αναγνωρίσει την πραγματικότητα με «άλλους όρους». Θα θέσουμε ως αρχή μας μια θεμελιώδη παραδοχή: οι τρόποι του κοινωνικού-είναι της καθημερινότητας αφορούν ταυτόχρονα και πάντοτε συγκεκριμένες μορφές γνώσης,

 

Εχουμε ελεύθερη βούληση;

  (Παραπλανητικό) Όσο περισσότερα ανακαλύπτουμε για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλος τόσο λιγότερος χώρος φαίνεται να απομένει για την προσωπική επιλογή ή ευθύνη.

Το 2003 τα «Αρχεία της Νευρολογίας» δημοσίευσαν μιαν εκπληκτική κλινική μελέτη. Ενας μεσήλικος από τη Βιρτζίνια με άμεμπτο ως τότε παρελθόν άρχισε να συλλέγει πορνογραφικό υλικό και να παρενοχλεί σεξουαλικά την οκτάχρονη θετή κόρη του.

Η σεξουαλική του συμπεριφορά γινόταν όλο και περισσότερο ψυχαναγκαστική.

 

Η κρίση έπληξε και το ίδιο το επαναστατικό υποκείμενο

[…] «υπαρκτή κοινωνία των πολιτών δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ», προειδοποιεί η Σχολή της Φρανκφούρτης.’
[…] διότι η κρίση έπληξε και το ίδιο το επαναστατικό υποκείμενο.
[…] Και η κοινωνία των πολιτών πέφτει σε παρακμή, διότι οι κοινωνικές συγκρούσεις απώλεσαν τη δύναμη ενσωμάτωσης, την οποία είχαν στο τρίτο τέταρτο του 20ού αιώνα. Η εξυγίανση της κοινωνίας συνίσταται στην ανανέωση της δύναμης της κοινωνίας των πολιτών μέσω της εξάσκησης στη «διατήρηση των συγκρούσεων».’ […]

 

Ισότητα και Ελευθερία

  Σε μια περίοδο κοινωνικής καταπίεσης και αποσύνθεσης, η σκληρή διαμάχη των ασυμβίβαστων ταξικών ενδιαφερόντων κλονίζει την κοινωνική πυραμίδα και δημιουργεί νέες δομές καταπίεσης. Οι “κατώτερες τάξεις” όπως φαίνεται σ’ αυτή την εικόνα από τη Γαλλική Επανάσταση, πρέπει να σκύβουν κάτω από το βάρος μιας προνομιούχας ελίτ, μέχρι που η αθλιότητα τους “κεντρίσει” να αμφισβητήσουν την μονοπώληση της εξουσίας από τη μειοψηφία.

“Κάθε άνθρωπος γεννιέται με μια κλίση αρκετά δυνατή για κυριαρχία, πλούτο και απολαύσεις, και με πολύ γούστο για τεμπελιά. Επομένως κάθε άνθρωπος θα ’θελε να ’χει το χρήμα και τις γυναίκες ή τις κόρες των άλλων, να ’ναι ο κύριός τους, να τα υποτάξει στις ιδιοτροπίες του, και να μην κάνει παρά ευχάριστα πράγματα. Βλέπετε καλά πως με τις όμορφες αυτές διαθέσεις είναι τόσο αδύνατο να ’ναι οι άνθρωποι ίσοι…”.
(Bολταίρος, Φιλοσοφική κριτική, μτφρ. Σπ. Ξανθάκη, Αθήνα 1971, σ. 186-187)

 

Μαζική Κουλτούρα

Η Σχολή της Φρανκφούρτης (Χορκχάιμερ, Αντόρνο, Χάμπερμας και Άπελ), θεωρούσε ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες ο δυτικός “πολιτισμένος” κόσμος, ο κόσμος της υλικής αφθονίας, χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση της μαζικής κουλτούρας. Η μαζική κουλτούρα, που συμβαδίζει με την εξάλειψη του λαϊκού πολιτισμού της υπαίθρου και των παραδοσιακών πόλεων και έβαλε στο περιθώριο τη γνήσια, αυθεντική τέχνη, κατασκευάστηκε για να γεμίσει τον ελεύθερο χρόνο του σύγχρονου ανθρώπου. Ποιο ρόλο παίζει η μαζική κουλτούρα στη σημερινή κοινωνική οργάνωση και με ποιο τρόπο επιδρά στους αποδέκτες – υποκείμενα – άτομα; Ποια η διαφορά της από την αυθεντική τέχνη;

 

Πως ο Νους Χειρίζεται το Φόβο

  Σύμφωνα με δύο σχετικά πρόσφατες έρευνες, οι μνήμες φόβου και τρόμου διαφέρουν σημαντικά από τις συνηθισμένες μνήμες. Οι διαφορές αυτές δεν συνίστανται μόνο στις εμφανείς επιπτώσεις και επιδράσεις που αυτές οι μνήμες ασκούν στο άτομο, αλλά και στον διαφορετικό τρόπο που οι τραυματικές μνήμες αποθηκεύονται στον εγκέφαλο σε σχέση με τις μνήμες συνηθισμένων, καθημερινών εμπειριών.

Τραυματικές μνήμες, όπως κακοποίηση κατά την παιδική ηλικία, σοβαρά ατυχήματα, εμπειρίες πολέμου κτλ.,

 

Οι Επιθυμίες

  Δεν είναι απλά ένα ποίημα!

  Πάθη – Αρετές

Να που έφτασε η μέρα ..που θα πάμε παραπέρα,
πέρα από τη βολή σου.. στη βαθιά την ύπαρξή σου!
Απ τα βάθη σου ότι βγάζεις, νου και σώμα συνδυάζεις,
κι εγώ ήρθα από δω να σου δείξω την οδό!

Ότι πρέπει να θυμάσαι είναι το.. να μη φοβάσαι,
όσο είσαι λογικός και στις πράξεις συνετός!
Όνειρα κι επιθυμίες, πάθη και ανησυχίες
είναι μέσα στη ψυχή ριζωμένα απ’ την αρχή!

 

Οι Ψίθυροι του Εμφυλίου

  Τι συμβαίνει όταν προέρχεσαι από μια οικογένεια που βρίσκεται στην πλευρά των ηττημένων του Εμφυλίου πολέμου, και κυνηγημένων του μετεμφυλιακού κράτους, και ζητάς να μάθεις και να κατανοήσεις τη δεκαετία του ’40; Η επίσημη πληροφόρηση, που προέρχεται από τους νικητές, στην καλύτερη περίπτωση είναι παραληρηματική και στη χειρότερη δεν υπάρχει καθόλου.

Στο κείμενο περιγράφεται πώς ο ανεπίσημος προφορικός λόγος σχετικά με τη δεκαετία του ’40 ήταν το μοναδικό μέσο βοήθειας για κάποιον που ζητούσε να ξετυλίξει το κουβάρι των γεγονότων, των συσχετισμών και της ιστορικής εξέλιξης.

 

Οι Οξυρρύγχειοι πάπυροι

Ο Ηρόδοτος «εξαίρει την ηθική εδραίωση του βίου των Ελλήνων». Ο έκπτωτος βασιλιάς της Σπάρτης Δημάρατος λέει στον βασιλιά των Περσών Ξέρξη ότι η αρετή των Ελλήνων είναι «έκγονη σοφίας και νομοκρατίας. Με αυτήν κατοχυρώνεται η ελευθερία τους και αντιμετωπίζεται η φτώχεια τους», κατά μετάφραση του Κωνσταντίνου Δεσποτόπουλου.
Πώς εκφράζεται σήμερα η σοφία και ποια είναι η νομοκρατία που θα στηρίξει την αρετή; Τι συνέβη στην πάροδο των αιώνων και το «αγαθός» έχει καταλήξει σήμερα ένας υποτιμητικός χαρακτηρισμός; Το 1954 ο Κωνσταντίνος Τσάτσος είχε δημοσιεύσει την αυστηρή κρίση του Μενένιου Απίου για τους Έλληνες στους Οξυρρύγχειους Παπύρους, στο περιοδικό «Νέα Εστία» για να αποκαλύψει τρεις δεκαετίες μετά, το 1983, πως το κείμενο ήταν δικό του κατασκεύασμα.
Διαβάζοντάς τους κάποιος σήμερα βρίσκει πως έχει αξία η ποιότητα και το είδος του μηνύματος που ήθελε να περάσει ο πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας.

 

Μαϊμουδοδουλειές και Διαολοσκορπίσματα

  [..] Πιστεύουμε ότι σε εκατό χρόνια η Χρηματιστηριακή Οικονομία θα συζητιέται ως ένα ανέκδοτο από τα παλιά όπως αυτό που ακολουθεί:

Μια φορά και έναν καιρό σ´ ένα χωριό, ένας άντρας ο Χάρης ανακοίνωσε στους χωρικούς ότι θα αγόραζε μαϊμούδες προς 10 δολάρια τη μία. Ξέροντας οι χωρικοί ότι υπήρχαν πολλές μαϊμούδες γύρω στο δάσος πήγαν και τις έπιασαν. Ο Χάρης αγόρασε χιλιάδες προς 10 δολάρια τη μία,όπως είχε πει. Το εμπόρευμα όμως λιγόστευε και οι χωρικοί σταμάτησαν να κυνηγάνε μαϊμούδες.
Ο Χάρης ξαναανακοινώνει ότι θα αγόραζε μαϊμούδες για 20 δολάρια τη μία.

 

Απλά – μην το χάσετε αυτό

Πρωτογενής τεχνική στις οροφές των σπιτιών, κάτω Ιταλία. (παρόμοια τεχνική και στα μιτάτα της Κρήτης) Δεν είναι τυχαίο.

“Η εξήγηση του φαινομένου είναι ότι η μεσογειακή λεκάνη, λόγω της στρατηγικής της σημασίας, βρίσκεται για μεγάλες ιστορικές περιόδους κάτω από την κηδεμονία εξωγενών δυνάμεων κι αυτό συνεπάγεται μια σταδιακή αποδόμηση των τοπικών πολιτισμών, προκειμένου να προσαρμοστούν στα πρότυπα των επικυριάρχων. Βασικοί φορείς αυτής της αποδόμησης είναι η τάξη των διανοουμένων, δηλ. η κοινωνική τάξη στην αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτει η μελέτη, ανάδειξη και αναπαραγωγή, μέσω της παιδείας, των τοπικών πολιτισμών. Όμως, όντας αλλοτριωμένοι από τα ξένα πρότυπα, δεν μπορούν, δεν τολμούν ή δεν θέλουν να δουν ότι η περιοχή τους και ο λαός τους ανήκουν σε άλλο πολιτισμικό πρότυπο απ’ αυτό που οι ίδιοι υπηρετούν.”

 

Η κλίμακα Καρντάσεφ

  Η κλίμακα Καρντάσεφ είναι μία μέθοδος κατάταξης ενός πολιτισμού σύμφωνα με την ενέργεια που είναι σε θέση να καταναλώνει και να χειραγωγεί, η οποία και αντιστοιχεί ταυτόχρονα στο βαθμό εξάπλωσης του πολιτισμού αυτού στον Κόσμο. Προτάθηκε το 1964 από τον Ρώσο αστρονόμο Νικολάι Καρντάσεφ (Nikolai Kardashev). Με την επέκταση της κλίμακας Καρντάσεφ και πριν τη μονάδα προκύπτει μέτρο αξιολόγησης και του ανθρώπινου πολιτισμού στην ιστορία του. Η βασική βαθμονόμηση γίνεται με βάση τέσσερις ενεργειακούς τύπους, 0, Ι, ΙΙ και ΙΙΙ.

Δείγματα πολιτισμών που θα μπορούσαν να αντιστοιχιστούν στην κλίμακα Καρντάσεφ  είναι τόσο ο γήινος όσο και άλλοι εξωγήινοι υποθετικοί πολιτισμοί.

 

Η κοινωνία των πολιτών είναι ατροφική και αδύναμη απέναντι στο κράτος

  «Τα όρια μεταξύ “αντικειμενικότητας” και υποκειμενικών απόψεων, γνωμών, πίστεων και δοξασιών παύουν να γίνονται αντιληπτά. Ο κοινωνικά παθητικός συνάνθρωπος δε συνειδητοποιεί πια με κριτικό τρόπο την πραγματικότητα, οπότε ακόμη και τυχαία ορθές πληροφορίες πάνω σε οποιοδήποτε αντικείμενο δεν ενσωματώνονται σε έγκυρη εξήγηση και γνώση, παρά διαστρεβλώνονται, καθώς προσαρμόζονται σε προϋπάρχουσες προλήψεις, προκαταλήψεις και φημολογίες. Συχνά οι γνώσεις στην κοινωνία μας έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα, αφορούν χτυπητά γεγονότα, ηχηρά ονόματα “μεγάλων ανδρών” και διάφορα αντικείμενα με κοινωνικό γόητρο. Έτσι ασυγκρότητες και σκόρπιες δε φτάνουν να δημιουργήσουν κίνητρα για εμπεριστατωμένη εμβάθυνση, για ανάλογη δράση και χειραφέτηση.»
[…]«Κάθε νέα κατάσταση, στην οποία περιερχόμαστε, μας θέτει μπροστά σε μεγαλύτερα ή μικρότερα προβλήματα. Συχνά προκαλούμε οι ίδιοι τέτοιες αλλαγές, καθώς θέτουμε νέους στόχους.

 

Ερμηνευτική και Φαινομενολογία

H ερμηνευτική θεωρητική παράδοση ξεκινά από την παραδοχή ότι η πρόσβαση στην κοινωνική πραγματικότητα είναι δυνατή μόνο μέσω διαφορετικών κοινωνικών κατασκευών ή μέσων όπως είναι η γλώσσα, η ατομική και συλλογική συνείδηση ή τα κοινά νοήματα και αναπαραστάσεις (διυποκειμενικότητα). Η θεωρητική αυτή παράδοση περιλαμβάνει διαφορετικά ρεύματα σκέψης στο εσωτερικό της τα βασικότερα από τα οποία είναι η φιλοσοφική ερμηνευτική (hermeneutics) και η φαινομενολογία (phenomenology).

 

Μια Ψυχαναλυτική Ματιά στη Κρίση

Το Φροϋδικό διαστροφικό μοντέλο

  [..]Η ψυχανάλυση αναφέρεται εξαρχής στο κοινωνικό. Ένας από τους βασικότερους, ο βασικότερος ίσως μηχανισμός στη συγκρότηση του ανθρώπινου ψυχισμού, η απώθηση, έχει την προέλευσή της στην ανάγκη συμμόρφωσης στις κοινωνικές απαιτήσεις. Και αντίστροφα: σημαίνουσες κοινωνικές παραγωγές, όπως είναι τα σύμβολα, οι μύθοι και τα παραμύθια, τα έργα τέχνης αλλά και οι ίδιοι οι θεσμοί (για να μείνουμε στα κοινωνικά στοιχεία που έχουν ήδη αναπαρασταθεί) φέρουν την ανεξίτηλη σφραγίδα των ασυνείδητων συγκρούσεων του ατομικού ψυχισμού. [..]o Eric Trist, προσπάθησε να βρει μια έννοια που θα γεφύρωνε τις δομές των κοινωνικών συστημάτων με τα βαθύτερα ενδοψυχικά στοιχεία της προσωπικότητας. Τη γέφυρα αυτήν την ονόμασε ψυχοκοινωνική διαδικασία και την είδε να πραγματώνεται στην «κουλτούρα» της κοινωνικής ομάδωσης. Η κουλτούρα έχει να κάνει με το έργο, τις αξίες και τις πεποιθήσεις της ομάδας (δηλαδή των άλλων) και τις οποίες το άτομο τις ενστερνίζεται ως μέρος του εαυτού του.

 

Οικογένεια και δίκαιο στην Ελλάδα του 21ου αιώνα

 …Τάσεις εξατομίκευσης και συμβατικοποίησης»

Στη δεκαετία του ’80 ο εκσυγχρονισμός του οικογενειακού δικαίου επέσπευσε τις αλλαγές του οικογενειακού θεσμού επανατοποθετώντας τις σχέσεις μεταξύ των φύλων και των γενεών σε διαφορετική νομική βάση. Ένα σημαντικό κομμάτι της σχέσης μεταξύ των συζύγων αφέθηκε στη βούληση των μερών και η άσκηση της γονικής μέριμνας απέκτησε γνώμονα, το συμφέρον του τέκνου.

 

Αξιακές μεταλλάξεις και θυμικοί μετασχηματισμοί

  [..]Στις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων πολιτών, δεν υπερτερεί ο θυμός/οργή ως μια απολιτική εκτόνωση. Αντίθετα η οργανωμένη διαχείριση των συναισθημάτων απαιτεί από τους πολιτικούς και τα πολιτικά συστήματα ρήξεις και ανατροπές. Οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις αποκτούν την κοινωνική τους δυναμική από τη συνεργασία και την αυτοοργάνωση των συναισθηματικά φορτισμένων πολιτών που στοχεύουν την ανατροπή ενός διεφθαρμένου και αδιαφανούς πολιτικού συστήματος, μια δημοκρατία από τη βάση. Η κοινωνική ηθική των αγανακτισμένων προβάλλει ως κάθαρση των διεφθαρμένων πολιτικών και όχι ως καταστροφή, ως άρνηση και όχι ως αρνητικότητα.

 

Κριτικές Θεωρήσεις

 Η Κριτική κοινωνική έρευνα ξεκινά από μια σαφή κριτική διάθεση απέναντι στους δεδομένους κοινωνικούς θεσμούς και δομές αναγνωρίζοντας ότι η ανθρώπινη δράση είναι δυνατόν να τους αλλάξει.
Βασικό χαρακτηριστικό της κριτικής έρευνας είναι το χειραφετητικό παράδειγμα και πρόταση, δηλαδή η δυνατότητα και η αναγκαιότητα απαλλαγής του ανθρώπου από πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές σχέσεις και δομές κυριαρχίας και εκμετάλλευσης.
Κεντρικοί στόχοι των κοινωνικών ερευνών με κριτικό χαρακτήρα είναι η αποκάλυψη σχέσεων και δομών κυριαρχίας, η προώθηση της συνειδητοποίησης και ενδυνάμωσης κυριαρχούμενων κοινωνικών ομάδων και η εξάλειψη των αιτίων της αλλοτρίωσης του ανθρώπου (Λάζος 1998).

 

Σχετικισμός (Relativism)

  Εισαγωγή
Μια καινούργια φιλοσοφική τάση που έχει αναπτυχθεί κυρίως στις δυτικές κοινωνίες είναι ο Σχετικισμός (Relativism). Ένα φιλοσοφικό κίνημα που υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για τη γνώση και τις ηθικές αρχές.
Αυτή τη φιλοσοφική δοξασία θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως την άποψη και θέση ότι δεν υπάρχει νόημα και αξία σε τίποτα, λόγω της έλλειψης ενός κοινού σημείου αναφοράς. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όλες οι απόψεις και θέσεις έχουν ακριβώς την ίδια ισχύ.

 

Ιστορία, Πολιτισμός και Πρόοδος – Περίγραμμα μιας κριτικής του σύγχρονου σχετικισμού

  Σπάνια, οι έννοιες που κυριολεκτικά καθορίζουν τα καλύτερα στοιχεία της Δυτικής κουλτούρας – οι ιδέες της για μια νοηματοδοτημένη Ιστορία, έναν οικουμενικό Πολιτισμό και για τη δυνατότητα της Προόδου – έχουν αμφισβητηθεί τόσο ριζικά όσο σήμερα. Στις πρόσφατες δεκαετίες, τόσο στις Η.Π.Α. όσο και αλλού, η ακαδημία και μια υποκουλτούρα αυτοαποκαλούμενων μεταμοντέρνων διανοουμένων εξέθρεψαν ένα εντελώς καινούριο σύμπλεγμα πολιτισμικών κοινοτοπιών που ξεπηδούν από έναν διαβρωτικό κοινωνικό, πολιτικό και ηθικό σχετικισμό.

 

Σχετικισμός -Ο εχθρός των κοινωνιών;

 ΣΧΕΤΙΚΙΣΜΟΣ:
ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ^[1]

Η πραγμάτευση του σχετικισμού παρουσιάζει ειδικές δυσκολίες διότι έχει να αντιμετωπίσει το πλήθος των εκδοχών με τις οποίες εμφανίζεται το θέμα καθώς και τις ιδιαιτερότητες που επιβάλλουν οι ποικίλες περιστάσεις στις οποίες η συζήτησή του ανακύπτει. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι όλα τα φιλοσοφικά προβλήματα έχουν τέτοια χαρακτηριστικά. Ωστόσο, ως προς τον σχετικισμό, τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο από το γεγονός ότι η στάση απέναντι στο θέμα έχει άμεσες και κρίσιμες συνέπειες στην καθημερινή ζωή.

 

Δημοσιεύματα εφημερίδων του 19ου αιώνα

  Αθηνά, αρ. φύλ. 354, 22.07.1836
Διάφοροι Λόρδοι Ἐλγῖνοι δὲν λείπουν κάποτε ἀπὸ τοῦ νὰ μᾶς ἀκρωτηριάζουν τὰ ὁποῖα ἄφησαν εἰς τὴν πτωχὴν Ἑλλάδα μικρὰ τῶν Ἀρχαιοτήτων μας λείψανα. Ἐσχάτως μάλιστα ἐχάλασαν τὸν πρὸ ὀλίγου εὑρεθέντα σῶον σαρκοφάγον, καὶ ἀποροῦμεν πῶς ὁ Κύριος Ρὸσς δὲν διορίζει ἀνθρώπους νὰ φυλάττουν τὰς εἰς τὸ Θησεῖον καὶ ἀλλοῦ εὑρισκομένας ἀρχαιότητας τοὐλάχιστον ὅποτε εἶναι μεγάλη συῤῥοὴ ξένων.

Αθηνά, αρ. φυλ. 439, 26.05.1837

 

Η Νέα Πολιτισμική Συνειδητότητα;

  Για οπτικούς τύπους…. το σχετικό βίντεο είναι εδώ! Για το πρόβλημα στη ρίζα του δες εδώ!

Είναι πλέον εμφανές ότι εδώ και αρκετά χρόνια ο δυτικός πολιτισμός διέρχεται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κοινωνικής κρίσης η οποία συν τω χρόνω αποσαθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές. Το φαινόμενα αυτό δεν έχει τοπικά χαρακτηριστικά, αλλά αφορά και αναφέρεται στο σύνολο του δυτικού κόσμου αν και εξωτερικεύεται με διαφορετικούς τρόπους στις διάφορες τοπικές κοινωνίες αναλόγως του βαθμού εξέλιξής τους.
Η διεθνής οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε και η οποία δεν είναι το αίτιο αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής  κατάρρευσης αξιών και ιδεών και άλλα κοινωνικά φαινόμενα  οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυσλειτουργία ενός κοινωνικού συστήματος, αλλά σε φαινόμενα πολιτισμικής κατάρρευσης αυτού που αναφέρεται ως Δυτικός Πολιτισμός. Χαρακτηριστικό φαινόμενο αυτής της κατάρρευσης είναι η εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του κοινοτικού πνεύματος, δηλαδή των βασικών στοιχείων δόμησης του πολιτισμού μας.

 

Έννοια και διάκριση: «έθνος» , «εθνική ομάδα/εθνότητα» , «εθνική ταυτότητα» και «εθνικισμός»

Οι Εθνοσυμβολικές προσεγγίσεις του Anthony D.Smith

 Σε αυτό το νήμα θα προσπαθήσω να αναπτύξω συνοπτικά τις εθνοσυμβολικές προσεγγίσεις του AnthonyD.Smith, κυρίως σε ότι αφορά τους όρους «έθνος» (nation), «εθνική ομάδα/εθνότητα» (ethnie), «εθνική ταυτότητα» (nationalidentity) και «εθνικισμός» (nationalism). Ο Smith υποστηρίζει ότι οι καθορισμοί για το τι είναι έθνος εξαρτάται από τους παράγοντες που βάζουμε για να το προσδιορίσουμε.
Αντικειμενικοί παράγοντες είναι η γλώσσα, η θρησκεία, περιοχή, διοικητικοί οργανισμοί.
Υποκειμενικοί παράγοντες είναι οι συμπεριφορές, αντιλήψεις, θέσεις και αισθήματα.

 

Η Ελλάδα του 4ου σταδίου

 Η συνέντευξη δόθηκε το 1985 από έναν εκπαιδευμένο στις ανατροπές πράκτορα της KGB Yuri Bezmenov στον Γ. Edward Griffin.

Ο Yuri Bezmenov όρισε ακριβώς τα 4 στάδια που χρησιμοποίησε η προπαγάνδα των Ρώσων για τη μεταστροφή της σκέψης και της συμπεριφοράς του πληθυσμού των ΗΠΑ, από γενιά σε γενιά.

Σίγουρα σκοτεινός ο ρόλος του Yuri Bezmenov  και νυν Tomas David Schuman, αλλά ας δούμε τους ισχυρισμούς του!

 

Η κάθαρση ως προϋπόθεση της εθνικής αναγέννησης

 Για την υποταγή ενός έθνους δεν χρειάζονται πλέον στρατεύματα και δαπανηρός πολεμικός εξοπλισμός, αρκεί να οδηγήσεις το λαό στην υπερκατανάλωση με δανεικά, να τον κάνεις να παραιτηθεί από κάθε δημιουργική ενασχόληση παραγωγής των αγαθών που καταναλώνει και να εισάγεις φθηνά αλλά ξένα εργατικά χέρια ώστε να τον αντικαταστήσεις και συγχρόνως να τον αλλοιώσεις πολιτισμικά με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας και του αντιρατσισμού.

Στο τέλος δεν έχεις παρά να ζητήσεις να σου επιστραφούν τα δανεικά, που δεν θα μπορεί πλέον να ξεπληρώσει, έχοντας χάσει την παραγωγική του ικανότητα και να τον αναγκάσεις να εκποιήσει την περιουσία του για να φανεί αξιόπιστος στις διεθνείς του υποχρεώσεις.

 

Ζειά -Η «βασική» τροφή των αρχαίων Ελλήνων

Η Ζέα ή ζειά (Triticum dicoccum ή Emmer wheat στα αγγλικά) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο αυτό της Μικράς Ασίας που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας της Εύφορης Ημισελήνου (Fertile Crescent), δηλαδή της Παλαιστίνης, της Συρίας, του Ευφράτη και του Τίγρη ως τον Περσικό κόλπο. Δείγματα της εκμετάλλευσης του που χρονολογούνται 10.000 χρόνια πριν, έχουν βρεθεί και στην Βόρεια Αφρική.

Ο Όμηρος αναφέρεται στην καλλιέργεια της ζέας στην Λακωνική πεδιάδα
«πυροί τε ζειαί τʼ ήδ΄ ευρυφανές κρί λευκόν»

 

Το βίντεο που πρέπει να βλέπουμε κάθε μέρα

Δεν χρειάζονται σχόλια!!

 

Τα μυστικά και ο τρόπος λειτουργίας του εγκεφάλου

  Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι μια από τις περισσότερο σύνθετες δομές της δημιουργίας. Οι μηχανισμοί του είναι τόσο μυστηριώδεις, όσο και οι μηχανισμοί του αστρικού μακρόκοσμου ή του ατομικού μικρόκοσμου. Με τον εγκέφαλο του ανθρώπου εμφανίζεται ένα τρίτο άπειρο, το άπειρο της πολυπλοκότητας. Παρά τις προόδους της επιστήμης αυτά τα άπειρα δεν μειώνονται και μαζί με αυτά αυξάνεται η επίγνωση της άγνοιάς μας. Χτισμένη στις παρυφές μιας ανεξερεύνητης διανοητικής έκτασης η γνωσιακή επιστήμη μοιάζει με θεόρατο πύργο… που κλυδωνίζεται συθέμελα σε κάθε πρόοδο της επιστήμης. Στην κορυφή του πύργου βρίσκονται οι φιλόσοφοι, που εξετάζουν την νόηση από το υψηλότερο και πιο αφηρημένο επίπεδο, στους πιο κάτω ορόφους οι ψυχολόγοι, οι βιολόγοι και οι φυσικοί ερίζουν για την πατρότητα της έρευνας.

 

Το συναισθηματικό Κενό

Η κενότητα ως ανθρώπινη κατάσταση είναι ένα αίσθημα γενικευμένης πλήξης, κοινωνικής αποξένωσης, απάθειας. Η Αστική Κοινωνιολογία και η Κοινωνική Ψυχολογία δεν ερμηνεύουν ικανοποιητικά το φαινόμενο του συναισθηματικού κενού, που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο σχετίζεται ..με την “αστικοποίηση” *, την απομάκρυνση του ανθρώπου από τη φύση και το “μηχανικό σύνολο” που είναι η σύγχρονη μεγάλη πόλη.
Τα αισθήματα κενού συχνά συνοδεύουν τη δυσθυμία, τη κατάθλιψη, τη μοναξιά, την απελπισία, και άλλες ψυχικές / συναισθηματικές διαταραχές και οριακές διαταραχές της προσωπικότητας. Μια αίσθηση κενού είναι επίσης μέρος της φυσικής διαδικασίας της θλίψης, ως αποτέλεσμα ενός χωρισμού, του θανάτου ενός αγαπημένου προσώπου, ή άλλες σημαντικές αλλαγές στη ζωή. Ωστόσο, η ιδιαίτερη σημασία του «κενού» ποικίλλει, ανάλογα με το  κοινωνικοπολιτικό, θρησκευτικό ή πολιτισμικό περιβάλλον του ατόμου.

 

Για τους αρχαίους Έλληνες

 -πρότυπη μετάφραση- Οι άνθρωποι πρέπει να μεριμνήσουν ώστε οι μικρότεροι τροχοί των δικών τους δράσεων να περιστρέφονται σε αρμονία με το μεγαλύτερο μηχανισμό. (φύση)
Διαφορετικά οι μικρότεροι θα καταρρεύσουν.

Ο άνθρωπος, μια απειροελάχιστη μονάδα.
Οι ενέργειές του και οι επιθυμίες του, πρέπει να διέπονται και να ελέγχονται με υποταγή στο μεγάλο (φυσικό) σύστημα.
Αν το κάνει αυτό όλα θα να είναι καλά και αρμονικά.
Αν κάνει το αντίθετο, κάτι θα πάει στραβά και ο ίδιος, όχι ο μηχανισμός, θα καταστραφεί.
Η αλαζονεία ήταν αυτό το μικρό απειροελάχιστο που το ανθρώπινο πλάσμα πρόβαλε κατά του μηχανισμού που τον καταπλάκωσε.
Η ασέβεια ήταν αυτό του προκάλεσε την συντριβή.

Και πάλι συναντάμε τη διάκριση μεταξύ στατικού και ζωντανού (δυναμικού).
Το πεπρωμένο των Ελλήνων ήταν ένα πράγμα που εργαζόταν ακατάπαυστα, χωρίς να πηγαίνει προς τα πίσω.
Ήταν σαν ένα ποτάμι που ρέει και ρέει και δεν είναι ποτέ το ίδιο δύο φορές.

 

Διαπροσωπικές σχέσεις και ποιότητα ζωής στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία

   […]Η κοινωνική υποστήριξη (social support) ως όρος αναφέρεται στο υποκειµενικό ή αντικειµενικό επίπεδο φροντίδας, εκτίµησης και βοήθειας που δέχεται το άτοµο από άλλους ανθρώπους ή οµάδες. Ένας σηµαντικός αριθµός ερευνών έχει δείξει επανειληµµένα ότι η κοινωνική υποστήριξη (η υποστήριξη που δεχόµαστε από φίλους και γνωστούς συνδέεται µε την σωµατική και ψυχική υγεία. […]H κοινωνική υποστήριξη είναι µια βασική εννοιολογική κατασκευή και η ‘ανεπαρκής κοινωνική υποστήριξη’ αποτελεί παράγοντα επικινδυνότητας για την υγεία. Από αυτή την σκοπιά το ‘σχετίζεσθαι’ ή διαφορετικά, οι κοινωνικοί κανόνες που καθορίζουν την συχνότητα και ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων στην ελληνική κοινωνία αποτελούν κοινωνικό αγαθό στο οποίο έχουν δικαίωµα όλοι οι πολίτες.

 

ΒΛΑΧΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ: *ΚΡΕΟΛΗ* Ελληνολατινική Γλώσσα

-*Κρεολή*  =  μιγάς,  μεικτή-

Υπάρχει μια δοξασία και ένα μύθευμα, ριζωμένα επί δεκαετίες ολόκληρες, που άκριτα, ατεκμηρίωτα θεωρούν την αρμάνικη-βλάχικη γλώσσα ίδια και απαράλλακτη με την ρουμάνικη γλώσσα των Βλαχομπογδανών της Δακορουμανίας, γιαυτό την ονομάζουν ανοήτως ρουμανοβλάχικα ή βλαχορουμάνικα!
Άλλοι θεωρούν την αρμάνικη ως μια διάλεκτο της ρουμάνικης. Και γεννιέται το ερώτημα: Αλήθεια, ποιες είναι οι σχέσεις της αρμάνικης-βλάχικης με τη ρουμάνικη γλώσσα; Η απάντηση είναι πολύ απλή.

 

Η Νέμεση του Χένρι Κίσινγκερ

 Ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο Χένρι Κίσινγκερ, ο Τομ Πάπας και η ελληνική χούντα, είχαν έναν κοινό εχθρό, ένα One-Man Lobby, που ζούσε στην Ουάσινγκτον και εργαζόταν ακούραστα για την καταστροφή τους. Ο Έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας Δημητρακόπουλος, ο «εχθρός», διηγείται την ιστορία του στο Esquire.

«Κύριε Γεωργακόπουλε, ποτέ μην υποτιμάτε την αξία των ανθρωπίνων σχέσεων».

 

Τα δύο πέπλα του συσκοτισμού

[..] Η «οίησις», το να είναι κανείς βέβαιος ότι γνωρίζει, ενώ δεν γνωρίζει, είναι το κυριότερο εμπόδιο στην κατάκτηση της αρετής
[..] με την άρση των εσωτερικών εμποδίων θα ανοίξει η οδός προς την αρετή.
[..η λογοδοσία… είναι η αναγνώριση της “διπλής αγνοίας”, η οποία επιτρέπει στην ψυχή του συνομιλητή, αφού ομολογήσει την άγνοιά του (πρώτο πέπλο) να εκφράσει την πρώτη και αυθεντική “απορία”. Από τη διπλή αγνοία έφθασε στην απλή δια της απορίας. (δεύτερο πέπλο) Από την απορία ο δρόμος θα τον οδηγήσει στην αυθεντική επιστήμη του νου, ‘εις το επίστασθαι’.

Όποιος ψάχνει την αλήθεια, είναι σε θέση να την αναγνωρίσει όταν πέσει πάνω της ; ή μήπως.. “..όταν η άποψή μας έρχεται σε σύγκρουση με την αλήθεια, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια“;

 

Ένα καλό διάλειμμα!

Οδηγίες:
Ότι και αν κάνεις, άστο για 5 λεπτά, άδειασε το μυαλό σου, και δες! Θα με θυμηθείς!
Πρώτα, πέτα την ένταση από πάνω σου και βάλε την στα ηχεία.
Άραξε, μη σκέφτεσαι τίποτα και πάτα …εδώ!

 

Τα γκάλοπ και οι δημοσκοπήσεις

 -πρότυπη μετάφραση- Εδώ θα δούμε ένα κάλο παράδειγμα για το τι είναι “το γκάλοπ”, η σφυγμομέτρηση γενικώς. Ένας άλλος τρόπος γαλουχισμού της κοινής συνείδησης του σύγχρονου αστικοποιημένου, παθητικού ανθρώπου.
—————

Οι Αμερικάνοι πολίτες ξύπνησαν μια μέρα και διάβασαν στις εφημερίδες τη βαρύγδουπη είδηση:

“ ”Η Rasmussen Reports αναφέρει την Τετάρτη 3 Αυγούστου, 2011 ότι:
Το 69% λένε ότι πιθανόν οι επιστήμονες έχουν παραποιήσει τα στοιχεία της Παγκόσμιας Έρευνας για την υπερθέρμανση του πλανήτη”

 

co2

-πρότυπη μετάφραση- Βασικά δεδομένα στο διάγραμμα του πάγου Vostok αποκαλύπτουν ότι τα παγκόσμια επίπεδα CO2 αυξάνονταν τακτικά και μειώνονταν σαν μια άμεση αντίδραση του φυσικού κύκλου μιας Εποχής Παγετώνων με ελάχιστες και μέγιστες τιμές, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τετρακοσίων είκοσι χιλιάδων χρόνων. Μέσα σε αυτό το φυσικό κύκλο, περίπου κάθε 110.000 χρόνια η παγκόσμια θερμοκρασία -που ακολουθείται από παγκόσμια επίπεδα τιμών του CO2- κορυφώνεται, περίπου στα ίδια επίπεδα που κυμαίνεται και στις μέρες μας.

 

Έρχεται εποχή παγετώνων

 -πρότυπες μεταφράσεις-
Πρώτη δημοσίευση 3 Δεκ. 2015
Η γη βρίσκεται αυτή τη περίοδο στα πρόθυρα εισόδου σε μια Εποχή νέου Παγετώνα, σύμφωνα με μια μεγάλη και συναρπαστική συλλογή αποδεικτικών στοιχείων μέσα από το χώρο της επιστήμης του κλίματος. Πολλές πηγές δεδομένων που παρέχουν τη βασική γνώση μας για τη μακροπρόθεσμη αλλαγή του κλίματος δείχνουν ότι η θερμή, δώδεκα χιλιάδων χρόνων περίοδος ολόκαινου, μάλλον σύντομα πλησιάζει στο τέλος της και στη συνέχεια η γη θα επιστρέψει σε συνθήκες Εποχής Πάγων για τα επόμενα 100.000 χρόνια.

 

Ἔγκλειστοι τοῦ σπηλαίου…

 Ἡ ἐπιστήμη εἶναι θέσμιση μὲ τὸ πιὸ ἰσχυρὸ καὶ βαρῦνον νόημα τοῦ ὅρου, καὶ ὁλοένα καὶ περισσότερο κεντρικὴ θέσμιση τοῦ σύγχρονου κόσμου. Ὡς τέτοια, εἶναι πιασμένη ἀπὸ τὰ ὑλικὰ μέσα, τὶς ὀργανωτικὲς μορφές, τὶς ἰδέες ποὺ παίρνει ἀπ’ αὐτὸν καὶ ποὺ τοῦ δίνει. Ὅμως κάθε θέσμιση, εἶναι ἀδράνεια ποὺ τὴν ὑπο-τείνει ἕνας μύθος: ἂν τὴν ἀφήσουμε ἐλεύθερη, ἐξακολουθεῖ νὰ κινεῖται πρὸς τὴν ἴδια κατεύθυνση μὲ τὴν ἴδια ταχύτητα· ἡ ἀμφισβήτηση τῆς ἀξίας, τῶν μεθόδων, τοῦ προσανατολισμοῦ, τῶν ἀποτελεσμάτων της, ἰσοδυναμεῖ μὲ εἰκονοκλασία.

 

Οι μη πολίτες στην κλασική Αθήνα και Σπάρτη

Στην παρούσα μελέτη θα προσπαθήσουμε να δείξουμε τα χαρακτηριστικά των πληθυσμιακών ομάδων των μη πολιτών σε δύο διαφορετικές πόλεις της αρχαιότητας, την Αθήνα και τη Σπάρτη, να οριοθετήσουμε την προσφορά τους στη ζωή της πόλης και -στο βαθμό που τούτο είναι εφικτό- να τις συγκρίνουμε με τις πληθυσμιακές ομάδες υπηκόων βορειότερων χωρών, που ζουν και εργάζονται σύννομα ή παράνομα στη σύγχρονη Ελλάδα.
Παρόλο που οι δούλοι και οι είλωτες σε Αθήνα και Σπάρτη αντίστοιχα ανήκουν στην κατηγορία των μη πολιτών, δε θα ασχοληθούμε μαζί τους, καθώς τούτο έχει γίνει εκτενώς σε προηγούμενη δημοσίευση.

 

Ο ινδιάνος αρχηγός απαντά στο αίτημα των ΗΠΑ να τους πουλήσουν γη

Ο Αρχηγός Si’ahl το 1864

Το 1854 ζητήθηκε από τους Ινδιάνους της περιοχής που τώρα ονομάζεται Seattle, να πουλήσουν τη γη τους στους Αμερικάνους.

Στις 29 Οκτ. 1887 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Seattle Sunday Star, η απάντηση του (Si’ahl) Seattle (178;-1866) αρχηγού της φυλής Dkhw’Duw’Absh (Duwamish), προς τον κυβερνήτη και επίτροπο των ινδιάνικων υποθέσεων της Επικράτειας της Ουάσιγκτον Isaac Stevens, όταν πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Φραγκλίνος Πηρς.

Η απάντηση έχει ως εξής:

«Ο μεγάλος αρχηγός στην Ουάσιγκτον μηνάει πως θέλει να αγοράσει τη γη μας. Ο λευκός δεν καταλαβαίνει τους τρόπους μας. Ένα κομμάτι γης μοιάζει σ’ αυτόν μ’ ένα οποιοδήποτε κομμάτι, γιατί είναι ένας ξένος που έρχεται μέσα στην νύχτα και παίρνει ό,τι έχει ανάγκη.

 

Εκφάνσεις της ληστείας στη ΒΔ Θεσσαλία (1881-1910)

Περί ληστειών και ληστάρχων: ανά την Ελλάδα, δες συνδέσμους στο τέλος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ (lκατάλογος ληστειών και ληστάρχων: και σύνδεσμοι στο τέλος του άρθρου.)

 Το φαινόμενο της ληστείας έχει βαθιές ρίζες, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και στον ευρύτερο βαλκανικό και μεσογειακό χώρο. Οι ληστές- κλέφτες του ελλαδικού χώρου συμμετείχαν ενεργά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του Έθνους χωρίς όμως να απαρνηθούν τον κοινωνικό τους ρόλο, ο οποίος ήταν απολύτως συμβατός με την ιδεολογία και τους τρόπους κοινωνικής οργάνωσης της παραδοσιακής ελληνικής κοινωνίας.

 

Ισορροπία, λαός, κουκούτσι!

 Όταν ο Ηράκλειτος μιλούσε για το “πόλεμος ο πατήρ των πάντων”, εννοούσε φυσικά ότι η αρμονία μπορεί να υπάρξει μόνο μέσα από την ισονομία των δυο αντίθετων δυνάμεων, και αυτό σε κάθε επίπεδο. Η αρμονία των αντιθέσεων. Όταν μία μόνο εκ των δύο δυνάμεων επικρατεί, αυτό λέγεται “μοναρχία”. Όταν λχ λέμε ότι επικρατεί άπνοια των ανέμων τοπικά αυτό σημαίνει ότι 2 αντίθετοι άνεμοι βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία, στον τόπο που παρατηρούμε το φαινόμενο.
Όταν έχουμε ανέμους, στον τόπο που τους παρατηρούμε έχουμε την επικράτηση του ενός μόνο ανέμου, την τυραννία, τη μοναρχία της μίας εκ των δύο δυνάμεων.

 

Η ελληνική οικονομία μετά την Επανάσταση

[…] η Εθνική Τράπεζα άρχισε να δανείζει και το ίδιο το κράτος, και να επεκτείνει τις δραστηριότητές της εκτός από την Αθήνα, στα εμπορικά κέντρα της χώρας, δηλαδή την Πάτρα και την Ερμούπολη. Για να εδραιωθεί εκεί χρειάστηκε να παλέψει με τους τοπικούς εμπορικούς και πολιτικούς παράγοντες. Στο τέλος αναγκάστηκε να συμβιβαστεί με τους τοκογλύφους. Οι έμποροι και οι χρηματιστές παρέχοντας στη Τράπεζα τις απαιτούμενες εγγυήσεις, δανείζονταν τραπεζικά κεφάλαια, τα επαναδάνειζαν στους αγρότες και καρπώνονταν τη διαφορά μεταξύ του τραπεζικού επιτοκίου και της τοκογλυφίας. Η πολιτική αυτή επέτρεψε στους τοκογλύφους να διατηρήσουν τον έλεγχο της αγοράς, χρησιμοποιώντας τραπεζικά κεφάλαια και ο αρχικός σκοπός της Τράπεζας να χρηματοδοτήσει την παραγωγή και να σπάσει το δανειστικό μονοπώλιο των τοκογλύφων, εγκαταλείφθηκε.

 

Άκου ανθρωπάκο! (6)

Διαφέρεις από τον ισχυρό σε τούτο μόνο: Ο ισχυρός υπήρξε κάποτε ένας πολύ μικρός ανθρωπάκος, αλλά ανέπτυξε μια σημαντική ικανότητα. Αναγνώρισε την ποταπότητα και την ανεπάρκεια των σκέψεων και των πράξεων του. Κάτω από την πίεση κάποιου έργου που θεώρησε σημαντικό, έμαθε να διακρίνει ότι η μικρότητα κι η ευτέλεια του απειλούσαν την ευτυχία του. Με άλλα λόγια ο ισχυρός γνωρίζει πότε και σε τι, είναι ανθρωπάκος.

 

Άκου ανθρωπάκο! (5)

Έχτισες το σπίτι σου, τη ζωή σου, την κουλτούρα και τον πολιτισμό σου, την επιστήμη και την τεχνολογία σου, τον έρωτα και την ανατροφή των παιδιών σου στην άμμο, ανθρωπάκο. Δεν το ξέρεις, δε θέλεις να το ξέρεις κι όταν στο πει κάποιος μεγάλος, τον θανατώνεις. Μέσα στη δυστυχία σου έρχεσαι με τις ίδιες πάντα ερωτήσεις:
«Το παιδί μου είναι κακόβουλο και σκληρόκαρδο, δυσκοίλιο και χλωμό. Σπάει ό,τι βρίσκει μπροστά του και τις νύκτες ξυπνά ουρλιάζοντας από τους εφιάλτες. Στο σχολείο δεν πάει καλά. Τι να κάνω; Βοήθησε με!»

 

Πόλεμοι και ένοπλες συγκρούσεις

  Αυτή είναι μια λίστα των πολέμων και των ανθρωπογενών καταστροφών, κατά αριθμό των νεκρών. Καλύπτει τη χαμηλότερη εκτίμηση των θανάτων, την υψηλότερη εκτίμηση, το όνομα του γεγονότος, την τοποθεσία, και την αρχή και το τέλος του κάθε γεγονός. Ορισμένα γεγονότα συμπίπτουν με άλλες κατηγορίες.

εκ = εκατομμύρια,  χιλ = χιλιάδες

 

Άκου ανθρωπάκο! (4)

Kραυγάζεις, Ανθρωπάκο, όταν κάποιος σου υπενθυμίζει την ψυχική σου δυσκοιλιότητα. Δε θέλεις να τ’ ακούσεις, δε θέλεις να το μάθεις, θέλεις απλώς να φωνάζεις, «ζήτω»! Εντάξει, αλλά γιατί δε μ’ αφήνεις να σου πω ήσυχα για ποιον λόγο δεν πρόκειται να ευτυχήσεις; Διακρίνω το φόβο στα μάτια σου. Η ερώτησή μου αυτή σε χτύπησε στην καρδιά. Υποστηρίζεις την «ανεξιθρησκία». Θέλεις να είσαι λεύτερος να λατρεύεις το Θεό σου. Πάει καλά. Όμως θέλεις κάτι περισσότερο. Θέλεις η Θρησκεία σου να είναι η μοναδική. Η ανεξιθρησκία να εφαρμόζεται μόνο για την δική σου Θρησκεία και όχι για τις άλλες. Γίνεσαι θηρίο όταν κάποιος, αντί να λατρεύει έναν προσωπικό Θεό, λατρεύει την Φύση και προσπαθεί να την καταλάβει.

 

Άκου ανθρωπάκο! (3)

“Σε φωνάζουν Ανθρωπάκο, κοινό άνθρωπο. Μα δεν είσαι εσύ που το λες, ανθρωπάκο. Το λένε εκείνοι οι αντιπρόεδροι των Εθνών, οι εργατοπατέρες, οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι. Σου προσφέρουν το μέλλον σου μα δε ρωτούν για το παρελθόν σου.

 

Άκου ανθρωπάκο! (2)

  “Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμα! Τελικά δε βγαίνουν παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αητός διαπιστώνει κάτι τέτοιο βρίσκεται στο δίλημμα αν πρέπει να καταβροχθίσει όλα τα κοτόπουλα και τις κότες που κακαρίζουν. Μα συγκρατείται.

 

Άκου ανθρωπάκο!

  Γράφει ο Wilhelm Reich (1897-1957) στο «Άκου ανθρωπάκο»

«…σε φοβάμαι ανθρωπάκο, σε τρέμω επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο, Άρρωστος βάρια, δεν φταις εσύ γι αυτό άλλα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς. Θα είχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου.

 

Περί Προσωπικότητας

Σε κάθε ένα από εμάς, με την πάροδο του χρόνου και κάτω από την επίδραση των εμπειριών που προέρχονται από το κοινωνικό περιβάλλον, αναπτύσσεται ένα σύστημα σταθερών διαθέσεων, τάσεων, πεποιθήσεων, επιθυμιών, αξιών και σχημάτων προσαρμογής, που χαρακτηρίζουν το συγκεκριμένο άτομο και του δίνουν τη μοναδικότητα του.
Το διακριτό αυτό όλο, που αποτελείται από σχετικά μόνιμες τάσεις και σχήματα συμπεριφοράς ενός ατόμου, το ονομάζουμε προσωπικότητα.

 

Τι είναι συνείδηση;

…….
Ο Derek Parfit επινόησε ένα νοητικό πείραμα.
Φανταστείτε ότι ταξιδεύετε κάπου με τηλεμεταφορά. Ενας ειδικός τομογράφος καταγράφει την κατάσταση κάθε κυττάρου στον εγκέφαλο και στο σώμα σας και κωδικοποιεί ψηφιακά τις πληροφορίες για τη ραδιομεταβίβαση. Το σώμα σας καταστρέφεται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αλλά ανασυντίθεται μόλις τα σήματα λαμβάνονται και αποκωδικοποιούνται στον προορισμό σας. «Φθάνετε» ακριβώς στην ίδια κατάσταση στην οποία «φύγατε», με ακριβώς ίδιο σώμα, εγκέφαλο και δομές νοητικής δραστηριότητας. Οι αναμνήσεις, οι πεποιθήσεις, τα σχέδια, οι ικανότητες και τα συναισθήματά σας είναι απολύτως ανέπαφα και πηγαίνετε όπου έχετε να πάτε νιώθοντας ότι τίποτε σε εσάς δεν έχει αλλάξει. Είναι σαν να ξυπνάτε από έναν ύπνο χωρίς όνειρα και να συνεχίζετε τη μέρα σας.

 

Ο Εγκέφαλος και ο Κόσμος του

  […]Εχουμε δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια, συμμετρικά ως προς την ανατομία τους αλλά καθόλου δίδυμα στη λειτουργία τους. Το καθένα αποτελεί την έδρα διαφορετικών επεξεργασιών, συχνά μάλιστα «ανταγωνιστικών» μεταξύ τους. Επιγραμματικά, το αριστερό είναι το ομιλούν ημισφαίριο, έδρα όλων των λειτουργιών του λόγου, το δεξί είναι «βουβό», έδρα οπτικο-χωροταξικών ικανοτήτων. Το αριστερό εκτελεί αναλυτικές επεξεργασίες σειριακού τύπου, το δεξί είναι ολιστικό-συνθετικό, όντας παράλληλου τύπου επεξεργαστής. Το αριστερό μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε «εύθυμο και αισιόδοξο» (λόγω μιας «απογύμνωσης» του συναισθήματος με διαδικασίες λογικού τύπου), ενώ το δεξιό είναι η έδρα των πρωτόγονων αντιδράσεων, της μουσικής, της ονειροπόλησης, της «μεταφοράς» της φαντασίας και της διαίσθησης.

 

Η Ευρώπη με μια άλλη ματιά!

[…]Οι αρχετυπικοί άνθρωποι της Διασποράς είναι οι Αρμένιοι, Έλληνες και οι Εβραίοι. Αυτοί οι τρεις άνθρωποι μοιράζονται πολλά κοινά συμπεριλαμβανομένων της αρχαίας παράδοσης κειμένων, μια πίστη στην εθνική εκλογή και επιλογή, μια χρυσή εποχή σοφών, αγίων, και βασιλιάδων, της λαχτάρας να επιστρέψουν σε μια προγονική πατρίδα και πόλη, μια παράδοση υπεροχής στο εμπόριο, την εκπαίδευση και την συνύπαρξη – με άλλους πολιτισμούς.

 

Η καθιέρωση της πληροφορίας

  Η πληροφορία είναι μια λέξη που ποτέ δεν ήταν εύκολο να διευκρινιστεί τελείως. Στην πιο οικεία της έννοια η πληροφορία σήμερα σημαίνει ειδήσεις, νέα, γεγονότα και ιδέες που αποκτώνται και περνάνε σαν γνώση. Όμως στο μεσαίωνα είχε διάφορες εκλαϊκευμένες και κυριολεκτικές χρήσεις. Εκτός από εκείνες που θα αναγνωρίζαμε, η λέξη είχε χρησιμοποιηθεί και με πιο ενεργό, εποικοδομητικό νόημα, σαν κάτι που δίνει ένα συγκεκριμένο σχήμα ή χαρακτήρα στην ύλη και στο πνεύμα· μια δύναμη που διαμορφώνει τη συμπεριφορά, ασκεί, διδάσκει, εμπνέει ή καθοδηγεί. Μόνον από το 1940 και πέρα η πληροφορία ορίστηκε ως επιστημονικός όρος και ο ορισμός αυτός ήταν τελείως καινούργιος, διαφορετικός από όλους όσους βρίσκει κανείς στα συνηθισμένα λεξικά.

 

Οι Σχετικιστικές Θεωρήσεις

[..]Η μεταμοντέρνα ριζοσπαστικά σχετικιστική φιλολογία και προβληματική έχει επηρεάσει βαθύτατα μια σειρά από κλάδους και περιοχές των κοινωνικών επιστημών και έχει οδηγήσει σε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο έρευνας και θεωρητικοποίησης των κοινωνικών φαινομένων και σε μια σειρά από επιπτώσεις που δεν περιορίζονται μόνο στον στενό κοινωνικο-επιστημονικό ακαδημαϊκό χώρο αλλά επεκτείνονται σε ευρύτερα κοινωνικο-πολιτικά πεδία και πρακτικές.

 

Η σύγκρουση των αξιών

  [..]Μια βασική διάσταση του μεταμοντερνισμού είναι ο απόλυτος σχετικισμός στον χώρο των αξιών. [..]Αυτή η σχετικιστική νοοτροπία, σε ένα πιο πρακτικό επίπεδο, οδηγεί στο επιχείρημα πως στον σύγχρονο κόσμο ακόμη και πρακτικές που είναι αποκρουστικές, «απάνθρωπες» (όπως π.χ. η ινδουιστική συνήθεια να καίγεται υποχρεωτικά η σύζυγος / χήρα μαζί με τη σορό του αποθανόντος συζύγου) από τη σκοπιά του δυτικού πολιτισμού, δεν είναι δυνατόν να καταδικαστούν ή να απαγορευθούν. [..]σε αντίθεση με τον σχετικισμό, υπάρχει η θέση πως αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ελευθερία, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν ένα διαχρονικό, καθολικό χαρακτήρα. Και με βάση αυτές τις αξίες είναι δυνατόν και επιθυμητόν να κρίνει κανείς όχι μόνο τις κοινωνικές πρακτικές μέσα σε ένα συγκεκριμένο πολιτισμικό ή ιστορικό πλαίσιο αλλά και διαπολιτισμικά / διαχρονικά. 

 

Κρίση και ηθικός σχετικισμός

Με έμφαση στους συνδέσμους. -Σε πλείστες έρευνες καταγράφεται η τάση των πολιτών και ειδικά των νέων να αποδίδουν τα αίτια της οικονομικής και αξιακής χρεοκοπίας στη διαφθορά των πολιτικών, στην αλόγιστη καταναλωτική μανία, στην ολιγωρία των δημόσιων λειτουργών και στην απαξίωση των νόμων και των θεσμών.
Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά ερμηνευτικά μοντέλα, που επιχειρούν να διελευκάνουν την κατάσταση της οικονομίας και της κοινωνικής μεταβολής επί τα χείρω.

 

Προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία

 -πρότυπη μετάφραση- ΚΙΝΑ: Καταδικασμένη, ΕΥΡΩΠΗ: Αυξημένη ένταση μεταξύ εγγενών και μεταναστών, ΤΟΥΡΚΙΑ: Άνοδος, ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Άνοδος, ΙΝΔΙΑ: Δεν αποτελεί παράγοντα, ΙΡΑΝ: Ειρηνευμένο, ΙΡΑΚ και ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: Αποχώρηση των ΗΠΑ, Πρώην Σοβιετικές Πολιτείες: Άνοδος, ΡΩΣΙΑ: Ανακατωσούρες, ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Περιφερειακός Οδηγός , ΙΑΠΩΝΙΑ: Απελπισμένη για εργατικό δυναμικό, ΑΦΡΙΚΗ: Δεν είναι παράγοντας, ΜΕΞΙΚΟ: Άνοδος, πόλεμος ΗΠΑ – Τζιχάντ: Χωρίς ιδιαίτερες εντάσεις

 

Ενσυναίσθηση / Empathy

Η ενσυναίσθηση είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας στη συναισθηματική ανάπτυξη και αγωγή. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει ομοφωνία σε σχέση με τον ορισμό της ενσυναίσθησης. Μερικές φορές η λέξη ενσυναίσθηση (empathy) χρησιμοποιείται ως ταυτόσημος όρος με τη λέξη συμπάθεια (sympathy), γεγονός που δυσχεραίνει τον ορισμό και ερμηνεία του όρου. Κάθε διαφορετικός ορισμός που δίνεται για την ενσυναίσθηση εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται ο κάθε ερευνητής την διαδικασία της ενσυναίσθησης.

Ετυμολογία
Η αγγλική λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη εμπάθεια (empatheia), «φυσική αγάπη, το πάθος, μεροληψία», η οποία προέρχεται από ἐν (en), “σε, σε” + πάθος (πάθος), “πάθος” ή “υποφέρουν”.

 

Από τον Freud στην Προπαγάνδα

Δες επίσης: Ο Αιώνας του Εαυτού   (4 Μέρη) Ντοκιμαντέρ

 Δημόσιες σχέσεις, διαφήμιση, επικοινωνιακή πολιτική, focus και target group…Ποια σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά τα εργαλεία του σύγχρονου καπιταλισμού με τον Φρόιντ, τη γέννηση της Ψυχανάλυσης και την εισαγωγή της στον Νέο Κόσμο; Τι μπορεί να συνδέει την φλογερή ανάγκη των φεμινιστριών για χειραφέτηση στις αρχές του 20ου αιώνα, με την άνοδο των Ναζί και την αντικομουνιστική υστερία της ψυχροπολεμικής περιόδου; Η απάντηση μπορεί να βρεθεί στην εντυπωσιακή όσο και αμφισβητούμενη συνεισφορά ενός ανθρώπου στην ιστορία του προηγούμενου αιώνα, που τα ίχνη της συνεχίζουν σταθερά να επηρεάζουν τους φόβους και τις επιθυμίες μας ακόμα και σήμερα.

 

ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ -Τίποτε πιο γλυκό, τίποτε πιο θλιβερό

 […]η μελαγχολία ήταν μια ανισορροπία της φυσιολογίας, δημιουργούμενη από την ανεπιθύμητη επικράτηση ενός από τους τέσσερις χυμούς που ρύθμιζαν το σώμα, και συγκεκριμένα με την εισβολή στο αίμα του χυμού της μέλαινας χολής.
[…]«Στο μακρινό παρελθόν, από τη στιγμή που εντοπίζονταν ο επίμονος φόβος και η θλίψη, η διάγνωση ήταν μία. Ομως η σύγχρονη επιστήμη θα διέκρινε τη σύγχυση ανάμεσα στην κατάθλιψη, τη δυσθυμία, τη διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη), τη σχιζοφρένεια, τις νευρώσεις, το άγχος, την παράνοια κ.λπ.».

 

Η γένεση της Φιλοσοφίας

 ..θεωρία και πράξη.

 Αποτελεί ένα από τα πιο αξιοσημείωτα και μυστηριώδη φαινό­μενα της παγκόσμιας πνευματικής ιστορίας το γεγονός ότι γύρω στο 500 π.Χ. σε τρια απομακρυσμένα μεταξύ τους σημεία του κόσμου, στην Ελλάδα, την Ινδία και την Κίνα, εμφανίζον­ται για πρώτη φορά στοχαστές ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλο, τους οποίους ονομάζουμε φιλοσόφους.

 

Οι βασικές θέσεις των Στωικών

 Ο Στωικισμός αποτελεί μία σημαντική φιλοσοφική σχολή των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρόνων (300 π.Χ. – περίπου 250 μ.Χ.), ιδρυθείσα στην Αθήνα από τον Ζήνωνα τον Κιτιέα με κέντρο την «Ποικίλη Στοά» από όπου και πήρε το όνομά της η Σχολή.

Κατά τους στωικούς, η ανθρώπινη φύση είναι τμήμα της παγκόσμιας φύσης, η οποία καθοδηγείται και κυβερνάται από τον συμπαντικό νόμο της Λογικής. Ο άνθρωπος, ως έλλογο ον, συγγενεύει όχι μόνο με τα άλογα ζώα αλλά και με τους Θεούς και πέραν του ενστίκτου διαθέτει και ηθική αίσθηση.